De mey-blom of de zomer-spruyt
(ca. 1734)–Anoniem Mey-blom of de zomer-spruyt, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 59]
| |
Voys: Ik wil trouwen lieve Vaar.
VIctorie is de Nonnen kroon,
Hey viva,
Tot Paters Jezuwiten hoon;
Als men heeft vernomen,
Uit de Stad van Romen,
Hoe de Nonnen gaen ten Strijd,
Tegen Paters Jesuwijt,
Met stokken, aen ’t knokken.
Dese Pater lang voor heen,
Hoord, hoord, hoort;
Vroegen de Nonnen om te leen,
Een stuk van haer Klooster,
’t Was voor haer een trooster,
Om een School te maken,
of Een collegie tot haer Lof,
Te leeren, Studeeren.
Na verloop van lang termijn,
Jaren en dag,
Wierd’t Nonnen Klooster haer te klijn,
Om dat soo Veel Nonnen in ’t Kloster zijn gewonnen,
Was ‘er nu Geen wooning meer,
Om de Nonnen na begeer,
Logeeren, met eeren.
De Nonnen vragen nu daerom Paters fijn,
geeft ons dat stuk nu wederom,
’t geen gy lang voor heenen,
Quam van ons te leenen?
Want ons klooster is te kleyn,
Voor al onse Nonnetjes fijn,
Met neygen, ons eygen.
Om te vergroten ons gebouw,
Met huis en kluis,
Om onse Zusters alzo gouw,
Daer in te logeeren,
Na haer staet en eeren;
maer de Paters Jezuwiet,
Wilden ’t wedergeven niet,
Met goedheyt, of woedheyd.
Waarom de Zusters zo verstoord,
Quaad, quaed, quaed,
Tot vier-en-veertig in akkoord,
met stokken en luywagen,
De Paters te verjagen,
Ieder greep ’t
| |
[pagina 60]
| |
geweer voor op,
Besemstok, tang en afschop,
Als helden, te velden.
De abdisse droeg het houte kruis
Voor, voor, voor
Om soo het Jesuwiets gespuis,
Met dese heldinnen
Kragtig te overwinnen,
En te treden, in ’t gevegt;
Yder sag als Schoppen knegt,
Te krijgen, haer eygen.
Zy kwamen maercheeren dan,
Ha! ha! ha!
Regt op de Jezuwieten an;
Die zy daer verjoegen,
En met Stokken sloegen,
Namen het Collegie,
Tot de Nonnen haer gewin,
Met glorie, Victorie.
Soo dra den Paus dit wierd verhaald,
Ha! ha! ha!
Begon te laggen ongefaeld,
Om dees Nonne helden,
Die trokken te velden,
Verjoegen de Jesuwijt,
Nemen in haer vastigheid,
Met glorie, victorie.
De Oude Vader ordineerd,
Daar, daer, daer,
Dat men dees Zusters absolveert,
Om dat zy zonder order,
Uit ’t Klooster trokken vorder,
En dat men haer authoriseert,
Op dat haer kloster word vermeert
met bouwen, voor vrouwen.
Daerom gy Paters Jezuwiet,
Ho! ho! ho!
Onthoud de Nonnen ‘t hare niet,
Als zy worden uitzinnig,
Ziet dan zijnze vinnig,
Zy ontzien geen Jezuwiet,
Ook de Droes van Delft niet,
Hout stille, Jou Billen.
 |
|