De mey-blom of de zomer-spruyt

[p. 17]

Vryagie tussen Krelis en Klaertje

Op een bekende Voys.

LIefste Klaertje aldersoetste meyd,
Ik heb u ruym een maand gevreyd,
Liefste Klaertje aldersoetste meyd,
Ik heb u zo lang gevreyd:

Alle daeg, Even graeg,

Naer u gesontheyt wesen kijken,
Maer gy liet noyt weermin blijken;
Maer ontvlugte my gestaeg.

Krelis waer toe dient dat mal gesnap,

En jou rammelen als een Lazarus klap,
Krelis waer toe dient dat mal gesnap:
Seker vryer ’t lijkt wel grap.

[p. 18]

 

Heeft de min, In jou zin,

 

Sulk een puthaeks pijl geschooten:

 

Trekse uyt en loopt wat kooten:

 

Tot gy haer krijgt aen jou kin.

 

Ik heb altijd soo’n zin in jou gehadt:

 

Sedert datje by Kees in de gort-want sat,

 

Ik heb altijd soo’n zin in jou gehad,

 

Sedert datje by Krelis sat;

 

Ach mijn hart, Wierd verwart,

 

In uw krullende blonde lokjes,

 

Swarte kap en roode rokjes;

 

Daer gy steeluy zelfs me tart.

 

Brandje alsoo fel van ’t minnevuur:

 

Krelis, ey loopt dog uyt onse schuur;

 

Brandje alsoo fel van ’t minnevuur.

 

Krelis loopt uyt onse schuur.

 

Want jou vlam, Soo die quam,

 

Eensjes in ons hooy te raken:

 

Sloeg de heele schuur aen ’t blaeken:

 

En dan wierd mijn Vaertje gram.

 

Ook jou oogjes vol van minnevier,

 

En jou soet gelaet vol geestig zwier,

 

Ook jou oogjes vol van minnevier,

 

En jou soet gelaet vol zwier.

 

Ja jou hals, Blank’er als

 

Versche roem van vaertjes koeijen,

 

Aen de minne vonkjes groeijen,

 

En ik wier zo knips en mals.

 

Hebbe jou mijn oogen als jy zegt,

 

Door min ontsteken lieve knegt,

 

Hebbe mijn jou oogen als gy zegt

 

Soo gebrand, dat ‘s seeker slegt.

 

Ik sal jou, Van die rou,

 

Met twee woorde ligt genesen:

 

Vryers my dog niet belesen;

 

Hy houde ‘t aepje in de mouw.

[p. 19]

 

Iou gezigt stont altijt stuurs en straf

 

Schikte ik na jouw, jy schikte dwars,

 

Iouw gezigt stont altijt stuurs en straf

 

Schikte ik, jy schikte dwars;

 

Ia jy wist, vol van list,

 

Al mijn vrijen zoo t’ ontlopen:

 

Dat ik noyt jou schort kon knopen:

 

Of ik wierd dan jou betwist.

 

Of ik schoon tot trouwe was gezint,

 

Kent gy mijn tog niet behagen vrint:

 

Of ik schoon tot trouwe was gezint,

 

Kent gy mijn tog niet behagen vrint:

 

Want jou haer, Door malkaer,

 

Heel verwart in een gewosse,

 

‘t Lijkt een nest vol jonge Mosse,

 

Niet gekamt in seven jaer.

 

Segt mijn dog mijn soete Engelin:

 

Isser dan geen hoop van wedermin,

 

Segt mijn dog mijn soete Engelin,

 

Isser dan geen wedermin?

 

So denkt vry, Morzige pry,

 

Dat jy van mijn droevig klagen:

 

Ons heele Dorp nog sult zien wagen,

 

Tot jy mijn eens gunstig zy.

 

‘t Heele lijf dat is van top tot teen:

 

Als een Haegse Ojevaer besneen:

 

‘t Heele lijf dat is van top tot teen:

 

Als een Ojevaer besneen.

 

Het lichaem lank, Smal en rank,

 

Met twe kuyteloose biene:

 

Daer kan geen kint in ‘t Dorp jou siene,

 

Of ‘t wort voor jouw bank.

 

Loop met Almenakke op beter tijd:

 

Ligt krijgt gy nog hier of daer een meyt,

 

Loop met Almenakke op beter tijd:

 

Ligt krijgt gy nog wel een meyd:

[p. 20]

 

Weetje hoe, Dat ik doe,

 

Ik houw het met de spreuk van Otje,

 

Daer is selde soo een scheef potje,

 

Of daer past een deksel toe.

 

Loop jouw spijtig Varken als je bent

 

Die opregte Vrijers hoont en schent:

 

Loop jouw spijtig Varken als je bent,

 

‘k Hebje nooyt zo quaad gekent.

 

Maer sy sal, Mede al,

 

U te laat hier van beklagen,

 

Want men ziet het alle dagen,

 

Hoogmoed die komt voor den val.