Pol Hoste
Een spoorweg is een lijn
Reizen is een landkaart lezen
Iemand bevindt zich voor een blinde kaart.
Spoorwegen zijn gespannen linten. De rechtgetrokken
lijnen slaan de dorpen over. Een cartograaf heeft de
strepen genummerd. Mensen zijn hier nergens.
Is dit gebied een woestijn?
Iemand maakt een reis. Haar wijsvinger gaat haar voor.
Haar reisvinger. Iemand overloopt een kaart van spoor-
wegen. Een plattegrond van een samenleving. Een schema
van een nationale maatschappij.
Een spoor is geen openbare weg. Het is een lijn. Een
rail maakt een verbinding waarop niemand toegelaten is.
Alleen in de stations mag u lopen, zitten, rechtstaan.
Slapen?
Reizen is een land kaartlezen.
Iemand wijst waar hij naar toe wil. Maar niet alle
plaatsen zijn bereikbaar. De mens kan niet aan alles
denken. Hij moet kiezen en achtereenvolgens leven.
Schema's geven de belangrijkste momenten aan. Een
licht dat brandt.
We bedanken toch de ontwerpers van de stations en de
arbeiders die de sporen hebben aangelegd. We bedanken
hen toch omdat zij ons hele leven hebben samengevat in
een landschap, in een gebouw, in een tekst.
Bedankt ook de mecanicien van de frisdrankautomaat voor
het ijzersterke water uit het koude reservoir en de man
die de chocolade aanvult, voor de verzilverde cacao uit
verre landen. Bedankt voor ons eten en drinken.
Auteursrechtelijk beschermd
