Anja's kast 2
Zo kwalijk compleet, in boenwas gestoken,
- Alsof geen mensenkind dat ruiken kon -
Wil Anja's kast der zuilen lijn bewaren, de sycomoor,
Arcaden en hoe men het beste olijven hier eet.
De kast hangt van leugens aaneen: wat leeft
Is verbleekt. Sterfte is edel. Ik kan er
Pas bij als pestarts verkleed. Het duimdikke hout
Op zichzelf een vermaning: voorziet hij een doorkijk?
Haar kast glanst, maar hoe willoos
Obsceen is de binnenkant? Anja's kast is
Anja's leven. Ze is daar, tot nog toe,
Uit: Dirk van Bastelaere, Pornschlegel en andere gedichten, De Arbeiderspers, Amsterdam 1988