Maatstaf. Jaargang 41

[p. 45]

Gust Gils
Een leerzame ervaring/Een voorwerp van onenigheid/De spottende terechtstelling

Een leerzame ervaring

Broeder Ik en Broeder Zelf hebben ooit een plan gesmeed om Broeder Mij te ontzetten uit de macht der Eigenmachtigheid. Volgens henzelf vraag niet waarom een kwestie van biologiese noodzaak.

Dat was evenwel makkelijker gedacht dan gedaan. Want zeer tot hun verbijstering bleek Broeder Mij nog over enkele onvermoede handlangers te beschikken. Met wiens geld had hij die ingehuurd? En hoe kon hij hun komplot hebben voorzien? Wat daar ook van zij, het numerieke overwicht waar Broeder Ik en Broeder Zelf meenden over te beschikken was een illusie.

Zodoende waren zij kansloos in de nu volgende strijd die zij nota bene zelf hadden ontketend. En zijn zij door eigen stomme schuld hun vrijheid van handelen kwijtgespeeld. En heeft Broeder Mij nu steviger dan ooit de touwtjes van hun gezamenlijk individu in handen.

Leerzame ervaring of niet, Broeder Ik en Broeder Zelf zijn niet meer te spreken over zogeheten biologiese noodzaak voortaan.

Een voorwerp van onenigheid

Het werd een overhaaste vlucht, met in de hoofdrollen twee obskure figuranten. - Begrijp jij hier iets van? vroeg de een, zwaar hijgend van het lopen. - Dat kan maar één ding betekenen, hapte de ander naar adem, er werd weer een stuk draaiboek herschreven waarvan wij werden onkundig gelaten, wij zijn immers maar figuranten. - Figuranten, hikte de eerste, ben je betoeterd, wij zijn volwaardige invallers, stuntmannen en dubbels voor de echte hoofdrolspelers! Dit is een gevaarlijke situatie, daarom rennen wij ons hier de pleuris snapje! Vooruit hup twee hup twee, eer ze ons te pakken krijgen!

De ander kon deze vizie hoegenaamd niet delen, maar was intussen te zeer buiten adem geraakt. Zo bleef dit onderwerp een voorwerp van onuitgesproken onenigheid om niet te zeggen antagonisme tussen het tweetal.

ps - Wat hun het lopen zo vermoeiend maakte was vooral het feit dat hun rol het dragen van een uit bakstenen vervaardigde overjas voorschreef. Aldus gekostumeerd zouden zij even later zelfs een brede rivier moeten overzwemmen. Gelukkig hadden zij hiervan voorlopig geen vermoeden.

De spottende terechtstelling

De Wrekende Spotternij heeft haar wreedste kleren aaangetrokken. Om een aantal tot terminale spot veroordeelde misdadigers publiekelijk te gaan bespotten tot de dood er op volgt.

Want geen krimineel hoe onverbeterlijk ook die aan de vlijmscherpe spot door de Wrekende Spotternij gespuid weerstand vermag te bieden. Daar gaat zo'n schurk letterlijk aan kapot, graag of node.

De spot in kwestie is weliswaar meedogenloos maar ook en vooral bizonder gevat. Het is niet zelden hikkend van het lachen om de geestigheden van de Wrekende Spotternij - vandaar de uitdrukking wreed geestig - dat de spottend terechtgestelden de laatste adem uitblazen.