Maatstaf. Jaargang 41

W.A. Jonker
Gedichten

[Licht draait traag de kamer uit]

Licht draait traag de kamer uit
late vogelzang krolse kater
de remisetrams gillen flitsen
ergens wordt nog schoongemaakt
de wind brengt de geur van dauw
een hand streelt dij's binnenkant
overal wordt gedacht gewacht
zij kan de slaap niet vatten
een ander droomt of waakt uren
iemand slaapt dag in dag uit
1969 bij Dresden de annexatie
van letterlijk overleden leed

wat doen jullie overdag met mij

[p. 71]

[Welkenraedt hotel Falckenstein]

Welkenraedt hotel Falckenstein
ze schudde haar haar los
het jachtseizoen was geopend
die middag streek de zon laag

een aanwakkerende bries zal
onze botten gaan belagen
‘wil je vuur
sla je ballen tegen de muur
dan krijg je ketsvuur’

nooit geweten hoe gekomen
en om nooit te weten
hoe terug te gaan

[het vervallen hotel fluit]

het vervallen hotel fluit
de vensters blazen bellen
ik probeer me voor te stellen
hoe de stilte er uitziet

het meisje van twintig geuren
kijkt aandachtig naar
de leegstromende geulen
die gedwongen deelnemen
aan het energieverspillen
van eb en vloed

het spel verdrijft de tijd
ik penetreer trek terug
jij ontvangt neemt afscheid
op ons netvlies rollen
de beelden over elkaar
hamer en aambeeld tollen

's morgens zal het doek vallen
wordt de aftocht geblazen

[p. 72]

[jeuk in zijn haar kruis]

jeuk in zijn haar kruis
ze nam hem tussen haar benen

is er geen land
dat verdedigd dient te worden
zijn er geen dijken om op te hogen
waar is de oogst
moet er geen omzet bewaakt
geen staal gesmolten worden
moeten er geen kelders leeggepompt
daken gerepareerd putten geslagen
wetten opgesteld en uitgevoerd

ze legt haar handen op zijn rug
zegt zacht loos sterf
een tijdelijke rustplaats

[de kunstenaar en zijn model]

de kunstenaar en zijn model
aan de waterkant
waar zij spraken over schoonheid
en aanverwante zaken

later heeft ze het over
een kleine winst tv bankstel
ik voorzie verlies
regen die vanzelf komt

ze kruipt uit haar schelp
ik duik onder in gepeins

even was ik daar
koning dat jaar