Maatstaf. Jaargang 41

[p. 48]

Rob Schouten
Gedichten

Uit huis

Het laatromantisch epigonenstrijkkwartet
baat niet, tijdens het intermezzo sluip ik weg,
op zoek... De stad druilt richting Kerst
en zit onder de glanzende tramdraden.
Patatvet dampt op weg naar beurse hoeren
die hakkelende auto's boezems tonen.
Verdwenen stammen zorgen voor wat overlast
en bier heeft het diplome d'honneur
van voor mijn grootouders nog - Alles heerst
en overheerst wat ik er thuis van vind,
daarom ben ik er in, als voor het eerst.

[p. 49]

Uit eenzaamheid

Bleek en bedachtzaam in het ondervragerslicht
en starend naar het blad alsof hij wormensteekt,
met bier en sigaretten voor de sfeer
van bij heer dichter thuis, tussen de burgerrust.

Stikt van gunstig geprijsd, begripvol paren,
ter afronding van lang aandachtig luisteren,
dus - waarom niet - Mademoiselle muze:
eindig in bed en voor de werkster weg!

Kom luisterend en lezend sletje, kosmisch dichter,
brildragend en zwaarmoedig, peist in raam.
Tot het vanzelf weer langzaam overgaat
en hij de kamer aan de rotzooi overlaat.

Uit lezen

O zo bekeken in het uitgepoept spektakel
en uit de hand à vijftig piek voor zestig tel
het rake zeggen dat me gisteren vervulde
onder de douche: het losgeweekte dotje haar
de put in met een teen. Het goot verschrikkelijk
en ik zag er niet uit. Prijs thuis!

(Nacht van de Poëzie, Utrecht, 1990)