Maatstaf. Jaargang 41

[p. 5]

Cees Verraak
Gedichten

Iemand anders

Het meisje draagt een zakje met croissants,
nog vrolijk van de liefde keert ze terug.
Een ander meisje gaat op weg naar school,
afwezig stapt ze op haar fiets. Het moment
dat ze elkaar passeren merk ik ook op, maar
wiens hand is het die de meisjes en mij,
de bakker op de hoek en de zware schooltas
optilt? Wie die deze lichtbewolkte woensdag
met een hemels randje opzadelt, iedereen
en alles liefheeft, wiens ogen de mijne
zo intens de kost durven te geven?

Belinda min of meer

Mijn ogen staan op, oogjes zwart omrand en
popachtig nurks, het klopt. Ontsnapt aan
het geroezemoes van een aflopende bingo-avond
kleedt de naam haar beschrijving aan:
volks, compleet met charivari, met de charme
van een literfles Wild River, felle nagels,
filtersigaret. Maar na verder blikken stokt
dit herkennen, want het prototype geeft
geen sjoege, de ogen dovemansoren. De naam
spreekt slechts mijn manier van kijken aan,
niet Belinda die ik hoorde te zien.
Het is d'r zus.