Maatstaf. Jaargang 39

Paul Gellings
Gedichten

Reiger

Als een boek zonder band in een sloot,
vleugels en poten gebroken. Wat lees je?
Woorden in nevel: laat de vogel maar

rusten, aan de val uit het nest wordt
een leven lang grondig gewerkt. Wat
je nooit wilde zien zie je nu, half

in sneeuw, geen beter seizoen dan
dit: land in zijn witte gewaad,
horizon waar licht voor de avond

niet meer bestaat en hier is het
boek al gesloten, door de wind
verdwijnen de rafels in aarde.

[p. 29]

Tuin

Nooit een hovenier geweest, afkeer van
magnolia en varen. Alleen in winterdagen
rust, zwegen katten bij het vuur, met

in toegeknepen ogen al verlangen naar
struiken in het voorjaar - maar de
grond achter dit huis was buiten

zicht. In maanlicht sneeuw die
alles tegenhield. En in de stad
een brief: mis je zo, heb je

nooit gezien, koude zon
op mijn balkon vandaag.

Ossenmarkt

Als natte sneeuw zoekt belofte naar grond.
Nacht zonder winter of lente, een
toren voor niemand verlicht.

Wij aan tafel, maar ook dit gezicht
van gevels en ramen. Daarachter kaarsen
opgebrand, ringen uitgewisseld en

alweer teruggestuurd. Kristal valt
en wordt regen. Daartussen is het
wachten op wat je meeneemt tot de wereld

is zoals zij was, stille galm van
een klok over het plein zoals het is
wanneer wij verdwenen zijn.