Maatstaf. Jaargang 39

Marc Kregting
[Ooit schreef ik iets in bevlogenheid,]

Ooit schreef ik iets in bevlogenheid,
het handelde over alleen zijn, zonder
hoofdletters, en heette ‘Gedicht’ (of
‘Poëzie’ - daar wil ik van af wezen).

Er kwam schaduw in voor, en wat maan,
er werd veel gepraat. Tegen het einde
leverde ik een wezenlijke inspanning.
Het was een impromptu. Woord op woord

maakte het slijpsel zingbaar, want ik
was nog aan het potlood en de gum. En
niemand kwam met een gewet mes, plots
zonder tong hoefde ik nooit meer wat.