Maatstaf. Jaargang 39

[p. 53]

Jaap Harten
Gedichten

Oude doelen-Den Haag

In de gelagkamer van dit
gesaneerde hotel speelde Mozart
anno 1765: een ziek, doodmoe
wonderkind dus muziek

weergaloos en daarom
onderbetaald want voor niemand
eigendom die gouden pepernoten

Pruikekoppen uit hun stugge
karossen gestapt consumeerden
zwaarbuikig zijn ijle eeuwigheid
in die afgestofte kasi
voor kamermuziek

koorts maakt behekst en
ongrijpbaar lucide. Sonates
tintelden door zijn tranen
heen en weer zag

Wolfgang die regenboog
zonder pardon overkoepelend
kinderspinet tot requiem

[p. 54]

Lady Sappho

was niet alleen
een springbron in los gewaad
die met haar gedichten
minnaressen op de knieën kreeg

of volgens Plato de tiende Muze
- hoewel zij vaak zgn. schalkse schimp-
scheuten der Atheense komediedichters
te incasseren kreeg -

ook eerste in de rij
van androgyne vamps was zij:
avondster, koningin
van de nacht

haar latere zusters
vochten als Jeanne d'Arc
of beweerden tot vervelens toe
dat een roos een roos was

dit gedicht ook een roos
voor die bazige Gertrude Stein
en Alice in Wonderland B.
Toklas, listige tweede viool

in dat nachtwoud waar Djuna
Barnes haar cigarillo's rookte,
bedroefde kerel in zwanedons
die als Sappho de dood in stilte verkoos:

‘Niet oorbaar het is
rouw te verruchtigen
in muzenbezocht
huis: ons betaamt dit niet.’

[p. 55]

Brief uit Berlijn voor interviewer R.M., die nog even moet wachten

O Ron, duizend excuses!
de tijd is nog niet daar
voor gebabbel en cerebraal
handjes geven aan
woorden: nu nog springende

vlooien in mijn tikmachien, die
van geen verklaren willen
weten. Je moest me hier
zien ploeteren in mijn
torenkamer vol

spektakel: windkracht 13
van demonen en penose,
vaudeville van gevechten
moet ik registreren:
Kreuzberg met roestig

staal, bordelen en Turkse
markten: een snapshot
van versjachering en nergens
een chambre separee
waar je lekker rust