Maatstaf. Jaargang 36

[p. 104]

Drie masturbatiegedichten

Sonnet

Ach dames, uitvindsters van de manier
u met fluwelen pikken te bespelen,
zou u die zorg niet eens met and'ren delen,
dat bracht u vast en zeker meer plezier.

Want gaat het om de gloed in uw scharnier,
gebruik dan liever die levende stelen,
altijd goed stijf, vol sappen en stuifmelen,
‘een wipje maken’ noemen we dat hier.

Neuk als het echt moet de godganse dag
met die fijne massagestaaf, dat mag
bij wijze van aardig verzetje wel.

Maar met de hand fikse, trillende lullen
en daar de hete keel der kut mee vullen,
dat is het echte neuk- en liefdesspel!

Théophile de Viau

[p. 105]

[Gelijk een Engelse soldatenjas]

Gelijk een Engelse soldatenjas
waarin men zich zojuist heeft uitgeput,
als eikel van een neukend oud karkas,
slobbert haar kale, uitgewoonde kut.

Twintig bedden, twintig venerica
hebben haar buik walgelijk uitgeschraapt,
afzichtelijk de weke darmmassa
waarin een slijmerige holte gaapt.

Zoals stront aan de snorhaar van een rat
na zijn diner ‘In den Smeerpijperij’,
hangen in grijze proppen rond haar gat
de glazig-groene klonters neukgelei.

Toch naaien ze nog graag deze latrine.
Getuigt het echter niet van meer verstand
de penistranen maar eens uit te grienen
in de vijf-vingers-snotdoek van de hand.

Théophile Gautier

Onan's alleenspraak

Wil ze niks? Vlieg toch op. 'k Heb haar alleen.
Zelfgewijd priester hef ik op mijn been.
Of zie haar borsten met gesloten ogen
Op 't stoffig scherm flink heen en weer bewogen,
Tip het stout braille van haar clitoris,
Mijn blindenhond leidt m'aan haar staart waar 't is,
Betast haar vage supertietenpaar -

Duisternis, liefste. En ik die van haar.

J. Kennedy

Vertaald door Rob Schouten