Verder ontstond daar ook zijn drieluik ‘A Triad of the Moon’, waarvoor de titel door Oscar Wilde werd bedacht. De fraaiste sonnetten, echter, zijn de vier die bijeengebracht werden als ‘The City of the Soul’, hetgeen ook de titel opleverde voor de eerste verzamelbundel van Douglas die - anoniem - in 1899 werd uitgebracht. In het laatste van deze vier gedichten, in de vierde regel van het sextet, nam de dichter expliciet een suggestie van zijn vriend over, en schreef ‘Or if fate cries and grudging gods demur’, hetgeen hij met karakteristieke, maar in dit geval terechte eigenwijsheid bijna een halve eeuw later terugverbeterde in ‘Of passionate protest or austere demur’. Omgekeerd ook oefende Douglas invloed uit op de definitieve afwerking van Wilde's Ballad, die medio oktober gereed was, en op 13 februari 1898 in Londen werd gepubliceerd.
Het lijkt een idylle, de twee als vanouds verliefde dichters in hun zonnige villa, met een marmeren trap tot aan de zee, met drie bediendes en een kokkin, en met een jonge Napolitaanse ‘dichter’ die conversatieles kwam geven. Maar de bedreigingen van hun vredige poëtische huishouding stapelden zich op. Geen van beiden beschikten zij over eigen financiële ressources, en zij waren geheel afhankelijk van de toelage die elk ontving, Wilde van zijn exvrouw, Douglas van zijn moeder. Hun hernieuwd samenzijn werd door beide dames als onaanvaardbaar beschouwd. Een rivaal in Wilde's gunsten als Robert Ross gedroeg zich niet bepaald als vredestichter, en ook met andere beproefde vrienden werd door Wilde en Douglas geruzied, over geld, over de onwenselijkheid van hun hereniging enzovoort. Niettemin zagen zij, met geld dat zij toch her en der bijeen wisten te schrapen, zelfs nog kans om een paar dagen op Capri door te brengen, waar zij bij dr. Axel Munthe dineerden, en om te genieten van de cafés en stranden rond Napels. De Engelse kolonie in de omgeving zag het beruchte paar niet graag in de nabijheid verschijnen, maar de Italianen zelf reageerden ruimhartiger.
Dit mediterrane leven van brieven schrijven, dineren, drukproeven nazien en poëzie uitwisselen moet definitief worden opgebroken als lord Alfreds moeder haar dreigement de acht pond per week voor haar zoon te zullen stopzetten bij voortzetting van hun ‘ménage’ werkelijk ten uitvoer lijkt te brengen. Op 3 december 1897 verlaat Douglas de Villa Giudice met bestemming Rome, vanwaar hij in een even bevrijde als bedroefde stemming op de maanden in Posillipo terugkijkt. Oscar Wilde reist enkele weken later nog naar Taormina, en brengt een bezoek aan de vermaarde jongensfotograaf baron Von Gloeden. Bij terugkeer in de Villa Giudice blijkt een van de bediendes er met alle kleren vandoor te zijn gegaan, zodat ook hij uit Posillipo vertrekt, via Napels naar Parijs, waar hem het goede nieuws over de stormachtige belangstelling voor zijn zojuist verschenen Ballad wacht.
Een feestelijke hereniging tussen lord Alfred Douglas en Oscar Wilde, ondanks de geldzorgen en liefdesintriges, vindt in elk geval plaats in mei 1899, anderhalf jaar vóór Wilde's overlijden. Dan vieren zij getweeën, met een groots diner in Parijs, de publikatie van de bundel The City of the Soul, die ook het gelijknamige vierluik bevat. Al was een dergelijk diner in deze latere dagen nog slechts een flauwe afspiegeling van hun vroegere ‘feasting with panthers’ uit Wilde's glorietijd van vóór zijn veroordeling, zij zullen die avond toch zeker in de roes zijn geweest van hun betere herinneringen aan de maanden in het zuidelijk Posillipo doorgebracht.
De hier weergegeven tekst van ‘The City of the Soul’ is - op één zetfout na - gebaseerd op de editie van Sonnets van lord Alfred Douglas, in 1943 verschenen bij The Richards Press in Londen.
Maarten Asscher
Auteursrechtelijk beschermd