Koos van Zomeren
Portfolio/De slotscènes uit ‘Otto's oorlog’. Foto's van Berry Stokvis
Aan de ene kant de oceaan, aan de andere kant de woestijn, daartussenin de Banc d'Arguin, een klein waddengebied voor de kust van Mauritanië. ‘Dit is de wereld zoals hij God voor ogen moet hebben gestaan.’ Zee, slik, vissen en vogels. Binnen de cirkel van de horizon niets dat aan de twintigste eeuw herinnert.
Jarenlang werd onder vogelaars fluisterend gewag gemaakt van een mythische band tussen deze Banc d'Arguin en de Waddenzee. Honderdduizenden steltlopertjes, die jaarlijks voor kortere of langere tijd onze wadden aandoen, zouden daar overwinteren. Voor mensen werd het een vrijwel onbereikbare plaats geacht.
In de winter van 1979-'80 pionierde er een Groningse ornithologische expeditie. Basiswerk: het tellen van vogels, het observeren van hun fourageergedrag, het nemen van bodemmonsters.
Ik had in die tijd het geluk voor een kapitaalkrachtig blad als Nieuwe Revu te werken. Samen met Berry Stokvis, een gekweld maar voortreffelijk fotograaf, mocht ik de expeditie achterna en na een bloedstollend verblijf in Nouadhibou wisten we inderdaad de Banc d'Arguin te bereiken.
Later heb ik Otto Stein, handelaar in lingerie en witgoed, een man die in de oorlog zijn vader was kwijtgeraakt, min of meer dezelfde reis laten maken. Met dit verschil: hij is er gebleven. Dood natuurlijk, want hoe zou men anders in het paradijs kunnen blijven?