Maatstaf. Jaargang 34
(1986)– [tijdschrift] Maatstaf–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 37]
| |
Guo Moruo
| |
[pagina 38]
| |
Bad in zeeDe zon staat in 't zenit
De oneindige Stille Oceaan dreunt van manlijke muziek.
Alle vormen van de natuur spreiden zich
ten toon, een cirkelvormige dans.
In dit veld van de dans steek ik de gek met de golven.
Mijn bloed en de golven zijn op 't zelfde tij,
mijn hart en 't vuur van de zon staan samen in brand.
Alle vuil en kaf sinds ik werd geboren
zijn allang weggewassen.
Ik ben veranderd in een cicade
die zijn schild heeft afgeworpen,
die in dit felle zonlicht luid roept:
Door het machtige zonlicht
zal deze hele kosmos smelten!
Broeders, snel, snel,
komt snel ook de gek steken met de golven,
terwijl de golven van ons bloed nog op 't tij zijn,
terwijl 't vuur van ons hart nog brandt,
laat snel de verrotte oude huid
helemaal wegwassen!
De hervorming van de nieuwe maatschappij
hangt af van ons!
| |
[pagina 39]
| |
Nachtwandeling op de JurimatsuvlakteDe zee slaapt vredig.
In de verte zie ik alleen een waas van wittig licht.
Er klinkt niet het minste gefluister van golven.
O, firmament! Hoe verheven en vrij, machtig en puur!
Ontelbare sterren houden de ogen wijd opengesperd,
aanschouwen dit mooie nachtlandschap.
De ontelbare antieke pijnbomen op de Jurimatsuvlakte,
hun armen hoog geheven, bewonderen stil het hemelgewelf.
Hun armen trillen één voor één in de lucht.
Mijn zenuwdraden trillen één voor één in mijn lichaam.
| |
Uitzicht van de top van de FudetatebergPolsslag van een wereldstad!
Tromgeroffel van het leven!
Klappend, blazend, schreeuwend...
spuitend, vliegend, springend...
De hele hemel gehuld in een gordijn van rook!
O mijn hart, het springt haast mijn mond uit!
O o, golven van bergen en pannendaken,
woelend, woelend, woelend, o woelend!
Symfonie van samenklinkende klanken,
huwelijksplechtigheid van mens met natuur.
De gebogen kustlijn lijkt op de boog van Cupido.
Het mensenleven is de pijl, die wordt afgeschoten op zee.
In de diepzwarte baai: schepen die voor anker liggen,
schepen die varen, ontelbare schepen,
uit schoorsteen na schoorsteen ontluikt een zwarte pioen.
O o, beroemde bloem van de twintigste eeuw!
Strenge moeder van de moderne beschaving!
| |
[pagina 40]
| |
Luid schreeuwend op de rand van de aardbolOntelbare witte wolken rijzen woest in de lucht.
O o, wat een prachtig schouwspel van de Noordelijke IJszee!
De grenzeloze Stille Oceaan verzamelt al zijn kracht om de
aardbol te kantelen.
O o, voor mij komen geweldige golven aangerold.
O o, niet ophoudende vernieling, niet ophoudende schepping,
niet ophoudende inspanning!
O o, kracht, o kracht!
Schildering van kracht, dans van kracht, muziek van kracht,
poëzie van kracht, ritme van kracht.
| |
Nachtlied van een misantroopO, hemel en zee, zonder grenzen!
Een drijvende bel van kwikzilver!
Boven het heldere golven van de melkweg,
onder het wijde stromen van gesmolten kristal,
juist het uur dat normale mensen slapen.
Ik alleen hul mij in een wit pauweveren kleed,
heel ver, heel ver,
in een ivoren scheepje, kijk ik omhoog.
Ach, een meermin te zijn die van tranen parels maakt -
liever keer ik terug naar de donkere bodem van de zee om
in tranen mijn leven te rekken.
Liever blijf ik in de wazige zilverglans,
als de vallende ster die
een dovend licht met zich meeslepend
sterft in de richting van ‘oneindigheid’.
Voort... voort!
Laat mij het ronde licht van de maan
niet teleurstellen!
| |
[pagina 41]
| |
DageraadO o, rond de hemel is 't een en al vuurwolken!
Het zijn net rode zwervende draken, rode leeuwen,
rode walvissen, rode olifanten, rode eenhoorns.
Zijn jullie allemaal voorhoede van Apollo?
O o, lichte koplamp van een motorfiets!
Jij Apollo van de twintigste eeuw,
rijd jij nu ook op een motorfiets?
Ik wil je helper zijn, ga je ermee accoord?
O o, machtig licht!
Een vogel als agaat vliegt omhoog voor mijn ogen.
Licht en donker, scherp gescheiden als met een mes gesneden.
Dit is een strijd tussen leven en dood.
O o, licht en donker, 't zijn allebei wolken,
ik houd in 't oog al die donkere wolken...
weggevaagd door 't machtige licht van Apollo!
O, er klinkt tromgeroffel van een zegepraal,
hanegekraai in het omringende land.
Vertaling: T.I. Ong-Oey |
|