Maatstaf. Jaargang 34

[p. 17]

Henk Knol
Trefwoorden

1

Misericorde: mespunt van hout waarop
ik zat, dromend in kraakbeen van gotiek
over de vleeskleur van zo'n kloostermop.
Je verre galm van geuzen aan rieken
gespietst of ketters gorgelend in de strop,
Norel en Hotze Hiddes mijn klassieken.

Je loodste mij langs harde bronzen feiten;
mijn beeldenstorm joeg vuil op van verwijten.

2

Regenbak: jouw sjibbolet voor later.
Beklemd met opgetrokken sokken zat
je spijkerlaarzen lang net boven 't water.
Gescheurd de rok gekleurde dromen, mat
pantser dat je ophield voor je alma mater
die zich niet troosten laat, die je vergat.

Die lege sokkel bleek verbrokkeld, een scheef
orakel dat elk antwoord schuldig bleef.

3

Probolingo: haven door vuur verteerd,
koelies die voor hun redder zijn gevlucht?
Ik zie je posten bij het Klakkameer,
wijdbeens en naar het schijnt geenszins beducht
voor twijfel die mijn dromen infiltreert;
voetstukken vuur je af bij elk verdacht gerucht.

De groen beslagen kris thuis aan de muur;
een souvenir verbleekt elk avontuur.

[p. 18]

4

Interbellum: wie komt mij wat vertellen?
(ik heb de gruwelkamer toen ik groeide
wel gezien; ploppers met nog rauwe vellen
langs hun oren, stroomdraden gloeiend
op vlees...) Ontredderd wrijf ik schellen
af: had je nooit angst, zo'n schokgolf schroeiend

vuur? Mij met mijn angst te redden zonder grief;
de tiende penning die je, breekbaar, van mij hief.

5

Oorlogsgraf: ik kom die doden nader
nu ik het kind naast mij geronnen
sagen doorgeef waarmee jij mij bezwaarde.
Je leerde mij geschiedenis: herwonnen
vrede is zij van zonen met hun vader.
Ik heb mij op mijn nederlaag bezonnen,

weet je, één ding staat mij straks nog te doen;
klein schuif ik naast je in 't oud-strijderslegioen.