Maatstaf. Jaargang 32

[p. 57]

René Beckers Twee gedichten

Toegift

(voor Govert Navis)

Toegegeven, de namen zijn uit de gevels gekapt
als besmette tekens van een slechte tijd
op zolder liggen nog de plannen, resoluut,
voor de toekomst. Maar wie zet ze op?

De hete spinnen van het dorp werden moeders
of waren het eigenlijk al, want o god, wijze
vermaningen zouden liefdesverklaringen zijn
geweest en een goed bedoeld advies verkrachting.

Somber speelden we wegenwacht op de cocosmat
de landkaart in de handpalm, een complex patroon
waar ik ieder huis, elk portiek waar ze wonen
moest, vond. Wie? Er was liefde zat.

[p. 58]

Intocht

Er is slecht voor haar gezorgd
Pan's fluit is Hongkong made
en haar gevolg, dat zijn naam
toch al nooit veel eer aandeed,
gaat haar voor in plaats van na.
Wie tevreden is, staat in de schaduw.
Maar zij werpt toffe tinten
uit haar zeer klassieke boezem
om die ontevreden knaap to tronen
die op Carthago voer
en zich graag in een draagstoel
voor ontberingen laat belonen:
een kwestie van gevoel.