Maatstaf. Jaargang 31

[p. 21]

René Beckers Drie gedichten

Noodzaak van u schooiers te bekruipen

Ik ben het stilste huis van de straat
als ik uw chateau, onttroonde, in de nacht
intreed als een vorst.
Gulzig smaak ik het onthaal voor een heer
en wat onbekenden, gekoeld rood rond en vlezig
nog wat strak in het pak.
Dan rollen zich de stillevens uit
u die ik zo liefheb klemt de borstels en de spiegel
in de hand met de bleke pols. In de duisternis
jeukt het bloed van balsem en smeer en mummiegekus
ritselt open bij het ingaan van de kelders.

[p. 22]

Rijnsburger archieven

kogelrond zie ik je kont
gottegot je stinkt als meekrapsteel
ik weet het zijn de eeuwen te zamen
in het veen van weemoed en wat was

toen op jouw eenvoudig ‘ugh’ nog
duivels priesters werden in
hellevrezende kazuivels
ginds voer de trekschuit

het jaagpad langs
vertel eens van het kindje op je rug
dat stilletjes zijn duivelsaars
besmette met je staart:

geen jaar daarna waren de steden onrustig
en de vlammen binnensmuurs
kerstmis joeg zwarte sneeuw in het
kerkportaal - waarvan akte

[p. 23]

Thorndijk

De dijk bewandeld de stilte rond
het water dat de kom met stilte vult
en één keer een begrafenisklok
ik was toen al verder dan de dode

Na de stilte de verharde weg
maar onder plakken leem en iets als
weke stemmen in het broek
uitlopend ontmoette ik de stoet

De nabijheid van het geschuifel
versnelde pas en ingezette dooi
al lang weer thuis met drank
klonken snikken op de gang
dat ook haar zoon met kerstmis stierf
een slager voor de oorlog

26 december 1981