Maatstaf. Jaargang 30

[p. 79]

Boudewijn Büch Neniae

‘That death sets free from change of day and night’
(A.C. Swinburne)

I

het water in een driehoek neergelegd
Oude Maas, Merwede en De Noord.
dit is een Bellevue te Dordt

hij is hier aan de kade aangehecht
met stormen spookt hij op geduwde aken
kleeft in de vacht van uitgelaten honden
zwaarder dan voorheen geschonden
zal hij nog verder zoekgeraken

watervrees in de Dordtse Kil
verdrijf dit doodstil
uit mijn taal -
alchemie, techniek;
is er geen theorie
die verstrooide woorden
herstelt in jongensorde?

[p. 80]

II

het schitterlicht bij Hossegor
verkreukeld lijkkleed op de golven
bewegend folie, bedolven
onder blauw gehoor
van meeuwen en gezweefde schepen

ooit bedacht ik hier géén Kind
was in de wereld onbegrepen
en wist niet dat de tijd ontbindt

(...)

[p. 81]

III

1981

als er geen zee bestond; geen regen
nimmer een strooivliegtuig was opgestegen
geen bed met onbewogen linnengoed
geen hart met stilstaand bloed

dan had ik nu je stoel versierd

een skateboard dat scharniert,
een voetbalpak met strepen,
een doos met zelfbouwschepen -
verpakt in poppetjespapier

morgenochtend keek je door een kier
de kamer in van elf jaar

vijf jaar lig je echter doodzwaar
niet ene letter verder dan gedichten

(ik had je moeten voor gaan lichten)

[p. 82]

IV

ook teder zal dit lied behouden blijven
door graf en bladgoud moet het schrijven
terwijl hij naar Jena, op de straatweg, rijdt

o, Jongen, je bent tezelfdertijd
de opgeheven dood, Goethe's Gruft,
opgewekte ansichtkaarten en bedroefd
als ik je mis in versmomenten

hier vocht Napoleon met regimenten
en reis ik verder naar het oosten
(taal door tijd & afstand loodsen)
tot in de kamer in december / thuis

voor jaren dat je begon te sterven
(...)

[p. 83]

V

dichtkunst zou Spinoza moeten zijn
een goddeloos getrokken strakke lijn

(...)

er staan muren op het witte zuiden
de geur van zon valt binnen
op tafel liggen Duitse boeken
buiten hoor ik Franse zinnen

(dat was een foto. Tien jaar later:
de woorden zijn bezocht, zowel het water
als de dood hebben hun gewicht -
betekenissen zonder poëtisch tegenwicht)

naar openstaande deuren teruggeschreven:
de vloeren droog en bolgebogen

(...)