Maatstaf. Jaargang 30

[p. 29]

Rob Schouten De Arabier

De Arabier stapt in een regenjas
het schip der stad binnen en wordt vervoerd.
Door het beslagen raam onaangeroerd
kijkt hij naar buiten waar hij juist nog was.
Talloze zebra's komen goed van pas
om nergens op zijn ongepolitoerd
gelaat te lezen dat hij wordt beloerd.
De karavaan geeft trouwens al weer gas.
Wel wijzer dan al die spitsvondigheden
van mij, en zijn oases houdt hij voor zich,
geduldig voor een ogenblik verschanst
in iets dat ver is of een tijd geleden.
Niet in die jas; die is maar tegenwoordig
om niet te zien hoe hij om regen danst.