Maatstaf. Jaargang 25

Andreas Oosthoek St Ouen

je mag me gerust vragen hoe het was.
het was bijna middag op het grote kerkhof
toen we elkaar aankeken achter het muurtje,
jij met een vaas waar water in moest
ik met alleen maar mijn handen.
je had net je broer begraven
weggestopt tussen een vreemd volk.
verderop stond je familie
verdoft, nog niet aan het idee gewend.
later heb ik tegen je aangehurkt
ergens in barbès waar het naar pis stinkt,
zware knoflook en de luizen om een plaatsje vechten.
ik heb tegen je aangehurkt
eerst met later zonder je familie
en gedacht dat het niet zou kunnen
jij en ik op een nog noordelijker kerkhof
met een leeg vaasje in de regen.

(voor hans)