De geringe respons van Brittannia delineata was vooral te wijten aan de hoge kwaliteit die de vroegere series met kleurenaquatinten vertoonden. Het verzamelde publiek was aanvankelijk niet geïnteresseerd in de lithotechniek, totdat bleek, dat het verzamelen van litho's aanzienlijk goedkoper was dan het bijeenbrengen van aquatinten. De eerste litho's van Harding, die in Engeland werden gepubliceerd, waren reproducties naar andere kunstenaars, zoals Subjects from the works of R.P. Bonington, Views of Leeds naar Turner en Gothic Ornaments naar Pugin.
Grote bekendheid verwierf hij echter met de lithoserie Sketches at Home and Abroad. Deze serie bestond uit vijftig litho's, gedrukt in een techniek, die een imitatie leek van tekeningen op getint papier, gehoogd met wit.
De Sketches werden als volgt geadverteerd: ‘This splendid work has been entirely drawn on Stone by Mr. Harding himself, and printed under his immediate inspection. The resemblance to the Original Sketches is complete, and each Subject may be considered as a bona fide and first-rate Drawing.’
Het titelblad van de serie toont op een geestige manier iets van de lotgevallen van de reizende landschapstekenaar: onopvallend schetsend in een deuropening, vanuit een koets tekenend, terwijl de voerman slaapt, in de hitte wandelend of schuilend onder een paraplu, op een ezel over een eenzaam bergpad of omringd door een nieuwsgierige menigte op een dorpsplein, en tenslotte tevreden werkend ‘at home’ in een gemakkelijke stoel. De overige bladen kunnen worden gekwalificeerd als romantische reisschetsen van plaatsen, die doorgaans door Engelsen op de Grand Tour werden aangedaan. Uit deze litho's blijkt Harding's talent voor een toeristische beschrijving: hij heeft een gevoel voor de sfeer van een plaats. Met een zeker gemak weet hij de herfstigheid van een Franse provincieplaats of de felle middagzon in een stoffige Italiaanse stad te suggereren. De figuren in de stadsgezichten zijn wat meer gedifferentieerd dan bij Prout. In een gezicht op Trento zijn er monniken op straat te zien, terwijl in een Duitse stad een groep militairen het straatbeeld overheerst. Ook in de landschappen komen bij Harding vrijwel steeds mensen voor - een landschap kan wel eens verlaten lijken, maar tussen het gebladerte ontdekt men toch nog een eenzame wandelaar of een schetsende kunstenaar. Het reiselement is ook dikwijls aanwezig: diligences, karren en schepen zijn veel voorkomende motieven in Harding's lithografieën.
Over de relatie van Harding met Nederlandse kunstenaars is weinig bekend. Het is niet onwaarschijnlijk, dat schilders als Nuyen en Bosboom zijn werk hebben gekend. Evenals deze schilders reisde Harding door Europa, dat hij niet anders zag dan als een verzamelplaats van romantische en schilderachtige motieven.