Maatstaf. Jaargang 23

[p. 46]

Berend Lasseur Gedichten

De overblijfselen

zij bakte voor oud en nieuw
een serie appelbeignets
die stuk voor stuk goed smaakten
de meest winddichte kamer
was zijn werkkamer en daar
bleef de geur hangen - het was
een steeds weer terugdenken
na een paar weken rook het
naar bedorven beignets en
hij trok een vergelijking
die hem pijn deed, langer nog
dan de stank waarvan hij steeds,
elke dag weer, getuige was en bleef
hij rook geen stank meer maar de beloften
(onvoltooid verleden tijd)
bleven hem voortdurend bij
de lucht trok uit de flet maar
bleef ook erin achter en
de voornemens van jaren
vermengden zich, een voor een,
met de stank of, beter nog
lucht die eens zin had gehad

het jaar was ingegaan dat
er een vakuüm ontstond
waar iets afgezogen werd

[p. 47]

Solidariteit?

als je denkt aan de mensen
die geld steken in wat er
officieel is verschenen
kan het dan vreemd heten dat
je zelf net zo veel geld geeft
aan een overbodig iets?

je schaft een nagelschaar aan
voor eksakt dezelfde prijs
en wacht op de verkoop van
tien bundeltjes om alles
zo recht te trekken als je kunt