Maatstaf. Jaargang 22

[p. 33]

Jan Kal Vogelwikke

Voor Clazien

‘Kijk,’ zei Clazien, ‘zie je dat paarse staan,
daar bij die sloot? Dat is nou vogelwikke.’
En dat was dan een van die ogenblikken
of voor het eerst je ogen open gaan.

Want hoeveel dingen bieden zich niet aan,
zoals daar zijn de regels van het zwikken
of boeken van de schrijfster Aya Zikken,
die je voorbij gaat zonder acht te slaan?

Maar in 't vervolg zal deze plantensoort
mij in het oog vallen van kijk maar, zie,
de beste lettergreep van poëzie.

Ik spreek hierover maar een enkel woord,
om maar te zwijgen van de dingen die
geen oog gezien heeft en geen oor gehoord.