Maatstaf. Jaargang 22

[p. 47]

Hans Warren Gedichten

Een liefdeslied

Ik heb je geënt op het verleden,
je werd geboren toen veel dichters
barokke verzen schreven, in zes en veertig,
die zwier, die charme, nooit komt dat terug.

De liefde na de oorlog was een roes
en nooit werd er zo roekeloos gedanst.
Jij bent een kind van liefde, ach wat wisten
we wat het lot voor ons in petto hield.

Je kon het kind zijn uit mijn lenden, maar
je bent de liefste in mijn lenden, die de wereld
mij toewierp op een golftop van mijn leven
van die miljarden, die miljarden één.

Eens komt de tijd dat men zegt: ach, een liefde,
een liefde als een andere, hij ontvlamde
gemakkelijk, die dichter, en hij was
nooit langer trouw dan een bronstig dier.

Ik zeg je eerlijk: ik heb je geënt
op dat verleden glorieus, de zuidelijkste
donkerste vrouw die ik toen kende
heeft je voor mij gebaard op een ver rotsig eiland.

Toch hebben we elkander pas ontmoet
toen reeds je ogen prachtig waren van gemis,
toen je kon huilen, schreeuwen, omdat de wereld,
jouw wereld van vrede vol ellende was.

[p. 48]

 

O het feest waarin je was verwekt, de verwachting

 

van wat het worden zou, en je was de mooiste,

 

een mens zoals er nog niet was geweest, barok,

 

met een zwier, een charme, nooit komt dat terug.

 

 

 

Nog, nog sta je daar, vloekend

 

vloekend tegen mij dat we je verwekten,

 

wij, die zo'n verleden achter ons hadden,

 

een brandmerk, een nummer op de arm.

 

 

 

Mijn schuld is niet te delgen, ik kan

 

me enkel uit je leven terug trekken.

 

Maar je dwingende ogen die al verwelken

 

eisen mij op, al sta je tegen mij op,

 

 

 

en je hand die nog grijpt - ik maak hem los,

 

vertrek nu, ook jij moet eenzaam ouder worden,

 

een liefdeslied doet pijn, men roept

 

dat ik geen echte liefde ken - geloof je het?

Het moeras

Ik wist, als jongen, een moeras.
Je kon er langzaam in wegzinken
en zou niemand meer tot last zijn.
De zompen, mijn bittere troost
tussen orchis en wollegras, zijn drooggelegd.
Ik weet, als man, niet meer waar ik heen moet.