Maatstaf. Jaargang 22

T. Grafdijk Huiskamerschetsen

1

Dat de hond iets verkeerds heeft gegeten
staat vast. Op het garstig tapijt ligt
dampend de brij waarin vaalgrijs de
pens en de vrolijke spikkels van gort.
Weer kokhalst het dier, wellicht komt er
meer, of het gelige schuim van wel vaker,
gelardeerd met wat gras dat de maag
schuurt. Uit zijn mand overeind komt
de kater, de staart als een vlag wijst
de weg en spinnend begint hij
zijn onverwacht maal.

2

Ja, dat was schrikken, voorzeker!
Had me de jonge vader
- met het oog op het lachen, voor later -
zijn rimpelig larfje voorzien
van zo'n feestelijk masker van plastic:
daar lag dus een kleine Mongool

[p. 43]

 

in zijn pitrieten wiegje vol kant.

 

In haar boa bezweek de moeder der

 

kraamvrouw; de vader kreeg zijn eerste

 

attaque en werd ter plekke behandeld.

 

 

 

3

 

 

 

Hier trekt de fruitvlieg zijn banen

 

in de banen van stof die de zon toont

 

als door het modderig glas hij zijn

 

licht werpt. Bakken met peuken verluchten

 

de tafels, voor de kachel ligt as en een klokhuis.

 

De smeuige geur van de luiers lijkt de

 

finishing touch, maar wie scherper toeziet

 

ontgaat niet het slipje dat weken geleden

 

- god weet waarom - in de krantenbak raakte.

 

Zo draagt dan óok Van der Meyden zijn kruis.