Maatstaf. Jaargang 16

[p. 918]

sybren polet
mr. ickx en de cia

- zon schijnt: 24° C / Onbewolkte hemel. / Luchtdruk
1015 millibar. Mr. ICKX, in de schaduw,
verontrust, probeert een utopisch dorado te dromen.
Hij neemt twee dexedrinetabletten maar de droom
wil niet komen; de droom wil niet komen,

want:

de CIA beslist, the CIA decides, de CIA
beslist.

Bijv.: hij probeert de grond in Columbia
rechtvaardiger te verdelen. / Volkstuintjes:
de koffieboon rijpt voor Juan Valdez (zelf), de bananeplant
bloeit (idem), rond de hacienda rozen, /
maar als de bananen rijp zijn en de koffieboon
geplukt / is Juan Valdez verdwenen:
zijn beeltenis prijkt alleen nog op 't koffieblik:
want de CIA beslist, la CIA decide, de CIA
beslist.

Hij protesteert, poetst zijn tanden zonder Dispergon A
- zijn adem stinkt -, verbiedt zijn vrouw

[p. 919]

 

Pondscrême en lipstick van Max Factor te kopen

 

- zij wordt lelijk als de nacht - druiven uit Griekenland

 

- hun tandvlees bloedt door vitaminegebrek -,

 

marmelade uit Johannesburg - hij krijgt Flipje

 

van Tiel op zijn brood of krijgt niks.

 

Want de CIA beslist, CIA bestämmer, de CIA

 

beslist.

 

 

 

Woedend werpt hij een rookbom, kollekteert

 

voor Angola, stopt met roken en geeft

 

zijn rookgeld geheel aan ontwikkelingshulp;

 

 

 

niets helpt. - Zijn buurman rookt dubbel, een Kwame Nkruma

 

koopt van zijn geld een gouden bed,

 

terwijl zijn vrouw moet bezuinigen op tranquillizers.

 

Hij buigt zijn hoofd. Heeft hij zich vergist?

 

Jawohl,

 

zegt zijn werkgever, want de CIA beslist, die

 

CIA bestimmt, de CIA beslist.

 

 

 

Is het de korrupte westerse lucht die hem oud, maakt, de korrupte

 

historie? - Hij veroudert snel, heeft dringend vakantie nodig,

 

maar wordt niet eens uitgenodigd voor een reisje naar Cuba.

 

Hij wil emigreren, alleen hij weet niet waarheen;

 

hij wil verdwijnen en wordt achtervolgd door foto's,

 

hij wil niet zijn, maar op elke straathoek staat een agent

 

die hem sinjaleert -

 

Moe,

 

 

 

wordt hij tenslotte lid van een politieke partij - D 66 bijv. of

 

de Politieke Partij Radikalen, bij wie zijn ideeën in

 

goede handen zijn;

 

de druiven uit Griekenland, smaken hem niet maar hij eet ze

 

- want de CIA beslist -,

 

hij poetst zijn gebit weer met ademfrisse Dispergon A

 

- want de CIA beslist -

 

en zijn vrouw bloeit weer op met Pondscrême en Max Factor.

[p. 920]

 

En hij weet voorgoed wat realiseerbaar is

 

en weet dat het niet aan hem te wijten is

 

als iets in de wereld niet 100% okidoki is,

 

en dat het menselijk is als een mens zich vergist,

 

mits hij maar met zijn geweten in 't reine is

 

en gedaan is wat binnen redelijke grenzen mogelijk is -

 

 

 

Wat zei u? (-) Juist, u zegt niks.

 

Want Mr. ICKX kan wikken, maar de CIA beslist,

 

CIA odluci, de CIA beslist.

Sybren Polet werd op 19 Juni 1924 te Kampen geboren; hij woont en werkt tans te Amsterdam.

Publikaties: poëzie Demiurgasmen (1953), Organon (1958), Geboorte-Stad (1958), Lady Godiva op scooter (1960), Konkrete poëzie (1962). Proza: De steen (1957, sprookjesroman), Klein Kareltje wordt keizer (1957, sprookjes), Breekwater (1961, roman), Verboden tijd (1964, roman) en Mannekino (1968, roman). Toneel: Het huis (1960, 1-akter), De koning komt voorbij (1965). Bloemlezingen: De stenen bloedzuiger (1957, sf-verhalen), De vuurballons (1957, idem), Het warme Noorden (1961, samen met Amy van Marken), 1900-1950, bloemlezing uit de moderne buitenlandse poëzie (1961), Kikker en nachtegaal, bloemlezing uit de buitenlandse poëzie over Nederland (1969).

* Op de muur van het CIA-gebouw bij Washington staat: ‘And ye shall know the truth and the truth shall make you free’ (- en gij zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken. Joh. VIII:32).