Maatstaf. Jaargang 11

[p. 487]

F.W. van Heerikhuizen
Oud-Leiden

Dat dit is blijven staan
In deze tijd van vergaan,
Deze stokoude achtergrond
Van katheders en kroegjool.

Regen op rossig bruin
En zon om de hoeken van stegen
En ramen te groot voor de gevels
En het water der achterbuurten
Groengrijs als een open riool.

Eens verrees hier de Marekerk
Met haar gouden kroon en guirlanden
Uit de trots van een sterk geslacht
Dat zijn leven in steen wist te persen.

De reliëfs aan de Waag leven meer
Dan de voetgangers langs de ruiten,
Dan de straten die voeren naar buiten,
Dan Kneppelhout en het verkeer.