Maatstaf. Jaargang 11

[p. 478]

A. Marja
[Gedichten]

De christen

Dat god hoe onvoorstelbaar mens kan worden
geworden is en eeuwig worden wil
het blijft verheven wartaal voor de horde
waarvan ik die dit zeg in niets verschil

want als ik uitverkoren mij vertil
en mij tot zijn getuige aan ga gorden
hoor ik hem zeggen: niets dan lege borden
breng jij hier in dus wees in mijn naam stil.

En toch en toch nu ik gestorven leef
en niet van angst maar van verrukking beef
als ik besef het komen van zijn orde

het kan niet anders - wat ik kreeg ik geef
het weer op mijn beurt door hoe schots en scheef:
geloof dat hij als u en ik kan worden.

[p. 479]

De misanthroop

Van jongsaf had ik maatschappijn:
ik moest alleen en anders zijn.

Toen ik mijn lesjes had geleerd
zat er van binnen veel verkeerd.

De laffe trucjes van het tuig
vullen mijn slokdarm tot mijn huig.

Vandaar mijn enige vermaak:
dat ik u in uw smoelen braak.