Maatstaf. Jaargang 6

[p. 792]

Han Foppe
[Gedichten]

Ik ben daarbij

de lucht is zij
de lucht is mij
lucht zij
lucht mij
lucht
de hemel is van lucht
mijn lichaam is van lucht
mijn lichaam lucht
gaat open

vogels zijn er
die het zien
meisjes die maar zwijgen
water dat zijn stem vergeet
en zachtjes
van de stoep afglijdt
ik ben daarbij
en zie het

kijk het lichaam is
van helder licht
dat 's ochtends zwijgend
benen wast

het licht is lucht
mijn lichaam lucht
mijn lichaam lucht gaat open

[p. 793]

Dagen snel als boten

zo snel
ging deze heen

de stenen schenen
moedeloos
hun hoofd te laten hangen
zo snel voorbij

vogels als knapen
sloten hun ogen
om in stilte
één keer deze adem in te halen

vissen als meisjes
zeiden maar niets
en wachtten

zo snel
ging deze heen
[voorgoed]

Vlucht

wij roepen
begraven de adem
lopen weg in de huid

[p. 794]

 

de stem is koud

 

en hoest om water

 

het water is zout

 

de gedachten bevriezen alleen

 

 

 

wij roepen

 

begraven de stem

 

lopen weg

 

in de huid van een ander