Maatstaf. Jaargang 6

[p. 453]

Guillaume van der Graft
Die kwestie weer

‘In Weerselo kan ik niet wonen.
Waarom niet? Omdat ik het zeg’.

uit: Woorden van Brood.

Waar zou je willen wonen?
Dat zeg ik toch? Weerselo.
Om daar met bekende bomen
om te gaan en te tonen
dat het kán, zo.

En dan de lieve zonde
van het werelds verdriet?
Eénmaal per jaar naar Londen
waar men op goede gronden
de mensen ziet!

Van Weerselo naar Londen,
Londen naar Weerselo
steeds heen en weer gezonden,
mijn engel onomwonden
zeg Nee [No].

Want hij blijft mij bedillen.
Als ik romantisch zwam
en vraag: Wat zou jij willen?
zegt hij onverschillig:
Amsterdam.

[1957]

[p. 454]

 

Weerselo zit me weer dwars.

 

Ik ben weerloos tegen die droom.

 

Het is als de schors van een boom,

 

als hars.

 

 

 

Ik ben nu haast 40 jaar,

 

ik moet nog een jeugd lang voort.

 

Hier? Daar?

 

 

 

Want

 

ook het woord

 

moet worden geplant,

 

het hart geploegd en geëgd.

 

En het zaad dient gezegd,

 

hetzij in de stad in de breedte

 

hetzij diep in het land,

 

om te eten.

 

 

 

Ik heb dat nooit zo geweten.

[1958]