Maatstaf. Jaargang 6

[p. 265]

Lucebert
Buiten het seizoen

voor jany

het geluk te vinden buiten meerschuim
in wat beklemt in eenzame hotels
buiten het seizoen in kamers vol wonden
in bedden waarop zeilen nog bolstaan
van het opbrandend ademen van de brandparen
is in het verkwisten nogmaals wat verspild is
is in de overvloed - de memorie - in het ademend
zuchten naar een verblindender zon dan die
met bibberende ogen bezichtigd

het geluk is wat zeker zal gebeuren
maar vermoed wordt ongeweten
is de miölner toevalligerwijs in de hand
de verhullende wand te slopen tussen de ruimten
te versplinteren de vergulde barrière
vanaf barrikaden te hooi en te gras
met nietsbeogende salvo's

geluk is
een kamer leeg een kamer doods
met roestend ledikant schilferende spiegel bladderende nachtspiegel
handdoeken vol doortastende gezichten zeegezichten en peren
vol vliegenpoep de vertellende trap is buiten
de wereld met kraken en hoesten en roepen
en de zee is buiten en het meerschuim en de meeuwen
zijn buiten
maar van binnen wordt als achter een sluier voltooid
het doorzichtigst gezicht is geen zegel gezet