Lust en Gratie. Jaargang 17

[p. 128]

Maria Barnas
Schizo scherzo

I'm Leavin' Town Mama

Een Engelsman met prachtige ogen stemt mijn piano.

Hallo wereld.

I'll do it very carefully, zegt hij.

Er vallen druppels en blaadjes uit de vlierbes
die in de hoek van de tuin staat, sir, would you mind?
Ik denk dat de boom ongeneeslijk ziek is.

We might have a slight problem here.

Wij.

Er is een vochtige zomer aangebroken in mijn hoofd,
dear sir, een verlammende hitte. Weet u misschien raad?
Ik weet niet wat verzengend in het Engels is.
Would you like a drink?

Thank you so much.

How much? In Brussel at ik chocola uit goudblad
en ik had smetteloze schoenen aan.
In Parijs zat ik in een reuzenrad.
Ik zou zo met u mee naar Londen gaan.

Of ik suiker heb. En melk.

De Engelsman speelt.
Erbarme mich.

Dat is dat.

Dat is alles.

Thank you so much.

[p. 129]

Hotel

Toen ik wakker werd was ik verliefd. Verschrikkelijk.
Ik ben maar weer gaan slapen. Tien minuten? Een uur?
Bij het ontwaken treurde ik om een verloren liefde.

Om indruk te maken op de mooie acteur aan mijn tafel zeg ik:
de mooiste film die ik ooit zag heet Paradise Lost.
De camera bewoog zich niet en alles was zwart-wit,
vreemd als een paradijs, nee vreemder.
De jongen zegt dat ik Stranger than Paradise bedoel.
Ik concentreer me op het woord gereserveerd
op mijn tafel tot de letters zwemmen voor mijn ogen
en de wereld een vlek is.

De wereld, mijn wereld verhardt zich.
Daar is geen twijfel over mogelijk.
Er komt niet zozeer iets nieuws bij, als wel dat wat er is krimpt.
Zich samenbalt, trekt en compact wordt. Kramp?

Bijvoorbeeld: een hoofd van klei wordt in een oven geschoven
en zo heet gebakken dat het vocht eruit stoomt
en het hoofd hard wordt en de grootte heeft van een gebalde vuist.
Maar een beeld is breekbaar en dat geloof ik van de wereld niet.

Als wel, meneer. Ik droomde dat ik geneukt werd door twee mannen.
Later zal ik hierover schrijven, als ik oud ben dacht ik.
Ik ben oud en verlang twee mannen, tegelijkertijd.

Maar haal die hand uit je haar, ik weet dat je mooi bent.

Passie is het beste excuus dat ik ken
om me aan het bestaan te onttrekken.
Maar ik kan het niet uitspreken. Het is meer iets voor een acteur.

De acteur staat op, trekt zijn jas aan.
Er is een wereld die op hem wacht.

Ik blijf nog even.

[p. 130]

Kralenzee

Wat ik zei: korrels suiker in mijn mond als glazen
kralen waarop hij een tand brak. Neem mij niet kwalijk.
Ik heb een kwalijke kraal op mijn tong.

Durf ik niet te zeggen dat ik hem nodig heb?
Ik hou niet van as op de bodem van mijn glas. Ik rook niet.

De wereld is moe en op de blauwe lijnen in een schrift
is het koud. Ik knip een stil hart van papier.

Eerst sliep hier nog een man
Nu staat het lichaam op.
Ik ben er stil van.

De wereld draaide zich om toen ik omkeek.

Ik wil je, ik mis je. Ik klop je als een kruimel van mijn rok.

Ik heb één simpele vraag, zegt hij.

Ben je daar?

Ben jij het?

Nee, ik. Ik dacht dat je een ander was.