Lust en Gratie. Jaargang 17

[p. 111]

AnneMie Van Kerckhoven
Start: Antwerpen 07-10-99

Als vrouw start ik nu, op dit moment, een zoektocht naar kunst. Kunst als onderneming is mannelijk. Ik start een zoektocht omdat ik als kunstenaar behoefte heb aan verstaan. Verstaan is hetzelfde als zelf deel worden van de oplossing, in de onmiddellijkheid de problemen leven die opgelost worden. Na al deze jaren meegespeeld te hebben in het creativiteitsspel, in het zogezegd vrijere veld van artistiek geestesspelen, voel ik de noodzaak te ontbloten wat echt aan de gang is. (nieuw zeeland 08-09-99)

Terzijde: wég. Ik wil als kunstenaar geen rondreizende nar worden. Ik werk graag op een vaste basis van waaruit ik een systeem kan uitbouwen dat ik onder verschillende, telkens weer verschillende omstandigheden kan gebruiken. Ze moeten inderdaad verschillend zijn, die omstandigheden, omdat herhaling in toepassing de intrinsieke kracht, de essentie ondermijnt. Inderdaad werkt elk werk als een model van dat wat ik mezelf voornam. In feite is het nog subtieler: ik voed me met aspecten waaruit modellen voortvloeien van andere werken. Vraag: is relativering hetzelfde als revitalisering? (trein antwerpen-amsterdam 04-10-99)

Terzijde: thuis. Gevangen in de opstelling en opeenvolging, in de voorspelbaarheid en onontkoombaarheid van onregelmatige dagen van wie, ja, de voorspelbaarheid ligt in het absolute gebrek aan rust en vrede op eender welke manier.

Mijn hoofd. Mijn hoofd zitvol. Geen hiërarchie en de gedachten verdringen zich tot flarden van daden die beginnen, maar ergens stoppen, middenin. Ik moet nu van kamer veranderen. De straat op helpt ook niet. Misplaatsingen en zo, weg met de trein, los van routine, wat uitstel is, slechts uitstel. Ik organiseer mijn leven zo dat ik regelmatig weg moet met de trein, waarin ik al rijdend mezelf terugvind en mijn prioriteiten klaar voor mijn geest opduiken, (trein amsterdam-antwerpen 06-10-99)

[p. 112]

Nu. De esthetica van communicatie in plaats van representatie.

Het resultaat moet transformatie zijn, onderzoek en vooruitgang. Terwijl elk resultaat als regressie sterft, ergens, spijtig.

Mijn lichaam is een samengesteld stel wetten dat nieuwe stellen invloed de kans geeft zichzelf spiegelend te organiseren.

De androgyne ontmanteld.

De esthetica van de dwaze verliefdheid.

Verliefd worden als het perfecte geneesmiddel voor melancholische wanhoop. Het geeft minder problemen verliefd te worden op een voorwerp dan op een mens. De Italianen waren de eerste mensen in de geschiedenis die diepe affectie voor dingen durfden tonen. Voor dingen als een mooie lamp.

Verliefd worden op een voorwerp, mens of ding, is een transcendente daad, een overtreding, zoals het een dialoog is met het mentale instrument dat we de androgyne noemen. Op zich is het een theoretische daad. Het is een naar zichzelf verwijzende daad, die een autohistorisch-spiegelende aanvulling schept waarop men zich moet concentreren. Een absolute focus, een zelf-onderstroom-zetter die de normaliteit overschrijdt, alsook het vanzelfsprekende en het vervelende, meer bepaald in het zelf. Deze overtreding is gewelddadig en ritueel, ze vernietigt om zuiver te maken. Al vernietigend vernieuwt ze, ze verheldert door alles helemaal op te vullen. Ze toont mij de werkelijkheid van mijn brein. Het niets als voltooiing.

De esthetica van de dwaze verliefdheid groet de intelligentie van onder andere de bloemen. Ze groet occultisme en fotosynthese, de onwetenschap van goed en kwaad. Het begrip liefde wordt een politieke kwestie. Het politieke aspect van de liefde wordt schoonheid genoemd. Het is het begrip concentratie dat schoonheid is. Het begrip concentratie verandert tezamen met het begrip schoonheid. Onder alle omstandigheden is het de hoeveelheid concentratie op een oppervlak die bepaalt hoe groot de schoonheid is.

[p. 113]

(Wat ik wil is de onzichtbare schaduw zijn in de kamer, de schaduw van mijn gedachten. Van de geometrie van mijn gedachten die denken dat ze gedacht moeten worden. Wat ik wil weten is waarom die gedachten zichzelf formuleren, wat de biologische componenten zijn die willen wat ze worden.) (wordt vervolgd)