Lust en Gratie. Jaargang 16

[p. 111]

Sjanti Mahabier

Sjanti's hemel (I)

vrucht in de
hemel vloeit
bloed groeit
uit wolken

placenta reusachtig
boort zijn wijsvinger
in mijn navel

ziedend gehoefde hengsten
beuken door drooggevallen zand
nors, gebogen berijdt hen
het gezwachteld hoofd

(dauw
in de vouwen van zijn ernst)

mijn wachten is,
glad van steen

smeult de lust
van een vrouw

ze draagt mijn borsten
in haar armen

[p. 112]

Sjanti's hemel (II)

als bont paar
gaan we ver

laat ons eens iets doen
laat lippen roerloos zijn

vocht ligt niet zomaar
te blinken in een gelaat

handen liggen
in het rond of leunen wat
verloren

(daar verlangd waar
ze niet zijn)

tempels metselen we
met engelenvleugels

soms mogen we binnen
kwispelend langs de veren strijken
door het wit amper te beroeren

zonder schroom
uit schaamte
knarst het bekken van de nacht

Sjanti Mahabier kreeg voor haar deelname aan de Kwakoe Literatuur Prijs 1999 een eervolle vermelding.