Lust en Gratie. Jaargang 15

[p. 77]

Wik van Vuren

Y: vreemde i

zand wuift traag door het water
een vis weet niets van wind
aardt naar zee en paardenvlees

de krantenjongen is weer terecht
hij was verdwaald roepen ze
alleen dat het eiken waren wist ik
zomereiken jonge zomereiken
zegt hij ik ben teruggevonden

hijzelf zet het kopje naast het
schoteltje steekt over bij rood licht
je kunt niet duidelijk genoeg zijn
er is hem niets overkomen
de kopjes fier in de kast

hij zou verloren willen gaan
tussen het een en het ander
maar het ontbreekt hier aan reten
haarscheuren bodemloze bossen
en de wind komt altijd van zee

[p. 78]

hoedanigheid

zoals de vrouw daar staat
licht leunend tegen de pilaar
de handtas ter hoogte
van haar wuivende heup
wordt zij mij vreemd

- de koudslachter lacht
de koe keert weder
tot zult en damesleder -

naar gelang de grondsoort
de tongval van de dag
of haar schraapzucht
voert zij het vlees
aan haar botten
de tas aan de hand
als blinde getuige

[p. 79]

standplaats

ze heeft zichzelf opgeslagen
tussen de hoek en haar tas
ze komt nooit ze is er altijd
al of niet

als het gele kopje breekt
op uren met vereelte randen
of als het brood toch op is

ze houdt zich graag afzijdig

om het kopje uiteen te laten
vallen tot scherven steen
om de uren te laten passeren
om de trommel leeg te laten

ze waakt bij het bestaan

[p. 80]

verblijfplaats

ze is niet meer gewoon
aan licht zoals het scheert
en schampt langs dingen
in normale doen

stoelen zonder reden van bestaan
dringen zich op kranten geven
hijgend kennis van verstreken tijd
in het midden hangt een lamp
op ooghoogte

de muren hebben zich verdicht
tot kamers
ontbind het licht
ontdoe het van dorpel en kozijnen
laat het vallen op de stenen
van het plein

[p. 81]

boedel

zie de fakkeltocht van vlaggen
glanzend op het nachtblauwe
schutblad van een atlas
of onderaan een landkaart
van de wereld met goud en
groen en rood

ik was een ander geweest
met ander land en bloed
van vreemde verwanten
als zij gezien was
aan de rand van de akker
als zij was meegenomen
dwars door het stoppelland
en zij de gangen van water
was nagegaan
haar land stond niet blank
zij had haar vlag geplant
het pootgoed gezien
wij waren niet gebonden
door vrees voor het water
ik was een ander geweest
met ander land of varensgezel