Lust en Gratie. Jaargang 15

[p. 98]

Greet De Coninck
Gedichten

Ze zit veilig in de klok
lacht ze en poetst de
glazen wijzerplaat, nog
steeds wonen uren
op dezelfde plaats

ze spreekt van tijd
die ze spaarzaam gebruikt
om kamers te bewonen,
papier te schikken en
gelezen brieven te openen

nog herhaalt ze de oude woorden,
geluid van gebruikte pennen
en antwoordt dan in een brief
waarop ze de naam schrijft
van een kind in wijde zomerjurk

ze vergeet de sleutel van de klok,
het uur dat reeds lang stilviel
nu ze een meisjeshand zoekt,
een speelbal die ooit
in het gras rolde.

[p. 99]

 

Ze luistert hoe langzaam

 

de avond geluid verliest,

 

in dorpse straten een hond nog

 

aanslaat, het tuinhek afgesloten

 

 

 

gelijk de dag waarna men

 

rusten gaat en haar eerst

 

onderstopt in koude lakens

 

 

 

ze verwacht slaap die haar

 

met een droom wegneemt uit

 

de kamer van kleerkast en wekker

 

 

 

maar wat blijft is straatlicht

 

door de gordijnen, de torenklok

 

die de nacht verdeelt

 

 

 

slaap je nog niet, vraagt moeder,

 

zal ik je voeten warmen,

 

meewachten op de ochtend

 

 

 

ze sluit de dekens vaster, troost

 

hoe onprettig soms de reis

 

van de slaap is terwijl haar stem

 

al langzaam stil wordt.