Lust en Gratie. Jaargang 10(1993)– [tijdschrift] Lust en Gratie– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 28] [p. 28] Sylvia Plath, Londen, 1959 [pagina 29] [p. 29] Dood • Sylvia Plath Sylvia's dood O Sylvia, Sylvia, met een levenloos kistje stenen en lepels, met twee kinderen, twee meteoren die vrij rondzwerven in de kleine speelkamer, met je mond in het laken, in de plafondbalk, in het woordenloze gebed, (Sylvia, Sylvia, wat gebeurde er met je nadat je me schreef vanuit Devonshire over aardappels verbouwen en bijen houden?) waar steunde je op, hoe ging je erin liggen? Dief! - hoe kroop je naar binnen, [pagina 30] [p. 30] kroop je alleen omlaag naar de dood waar ik zozeer en al zolang naar verlangde, de dood waarvan we zeiden dat we er overheen waren, de dood die we op onze magere borsten droegen, waarover we zo vaak praatten elke keer dat we in Boston drie extra droge martini's achteroversloegen, de dood die het sprak van analytici en behandelingen, de dood die sprak zoals bruiden met geheime plannen, de dood waarop we dronken, de redenen waarom en daarna de stille daad? (In Boston rijden de stervenden in taxi's, ja alweer de dood, die rit naar huis met onze jongen.) O Sylvia, ik herinner me de slaperige drummer die ons met een oud verhaal om de oren sloeg, hoe graag wilden we dat hij kwam in de gestalte van een sadist of New Yorkse nicht om zijn werk te doen, een noodzaak, een raam in een muur of een wieg, [pagina 31] [p. 31] en sinds die tijd wachtte hij onder ons hart, in onze kast, en nu zie ik dat we hem bewaren jaar na jaar, oude zelfmoorden en na het nieuws van je dood snak ik er weer zo verschrikkelijk naar, zoals naar zout. (En ik, ik ook. nu, Sylvia, jij weer weer met de dood, die rit naar huis met onze jongen.) En ik zeg alleen met mijn armen uitgestrekt naar die plek van steen, wat is je dood anders dan iets dat je allang bezit, een moedervlek die uit een van je gedichten is gevallen? (O vriendin, wanneer de maan niet deugt, en de koning is verdwenen, en de koningin ten einde raad is, zou de zuiplap moeten zingen!) [pagina 32] [p. 32] O kleine moeder, jij ook! O grappige gravin! O blond ding! Anne Sexton Vertaling: Bobbi Linschoten Vorige Volgende