Lust en Gratie. Jaargang 10(1993)– [tijdschrift] Lust en Gratie– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 77] [p. 77] Waterwoestijn Astrid Roemer Waterwoestijn 1. toch is er niets anders dan: hoogte en diepte en de adem die de beweging bevestigt. neen: geen mens daartussen toch doorboort mijn blik wat eeuwig besloten ligt en maakt een roos van steen ja: het verlangen wordt weer verlevendigd in de daad 2. nog een dag beklimmen waar geen eind aan komt want uur na uur zet zich vast heuvel op en op bij zoveel hemelblauw en water [pagina 78] [p. 78] al wat wensbaar is ligt in mijn oogopslag en waarom zal het morgen anders zijn dit moment is een luchtkasteel bewoond door feiten gelukt ik heb wat ik wil zijn 3. ik denk gevonden te hebben de grond waar het is vervlogen snippers van dromen waar nog geen eind aan is gekomen ik geloof zelfs de kleuren te herkennen maar geen woord daarover dan als weerlicht bij ochtendschemer vliegt het al samen o god: de adem die mij wendbaar maakt vroeger en later ooit en nu ik sta niet stil [pagina 79] [p. 79] 4. dat een kust niet wijkt is echt het is het vaartuig dat speelt met de golven ik slinger om mijn eigen as en geef het op rechtlijnig gaan is niet mogelijk gebleken te vroeg of te laat zet ik voet aan wal en ik vouw de landkaarten dicht 5. zo vast ligt de koers noordoost wend ik het hoofd met de bomen die nooit meer naar het westen wijken verlangt er iemand naar westerstorm zoals zij die weerloos gaat onaangekondigd draait de stroom en jaagt de lucht averechts [pagina 80] [p. 80] er breekt iemand wanneer het slecht weer is voor standvastigheid wie weet het niet Curaçao, augustus 1992 Vorige Volgende