Liter. Jaargang 20

[p. 52]

Benno Barnard
De haas

Het was een bleekblauwe avond in mei
toen ik mijn haas tegenkwam op de lege
landweg tussen twee onooglijke dorpen.

Een rammelaar, een moerhaas? Hij of zij
ging zeker foerageren. Onderworpen
aan een blinde evolutie, met vege

achterpoten slaand in een schermbloemrijke
berm, sprong die domme haas tegen de maan
mijn lichten in (honderd jaar voorgeslacht

was niet genoeg om uit te leren kijken
voor auto's). Ik remde slingerend. Aan
een finale, wanhopige zigzag

begon de haas... (en verdomd, haas, je zweeft
tot boven mijn verstand en hangt daar hoog
boven het als git glinsterende asfalt:

weerspiegeld in je nat glanzende oog
je afgekoelde leger. En je valt,
valt naar beneden, gaat ervandoor, leeft)...

Maar in de onvoltooid verleden tijd
liet ik hem achter, met zijn kont aan flarden,
in een hem onbegrijpelijke doodsstrijd.

Ik kwam levend thuis, maar jij, haas, verwarde
mijn gedachten. Was je al dood? En waarom
zou ik niet achteruit over je stom

[p. 53]

 

schokkend organisme heen gereden zijn?

 

Emblematisch misschien. Maar als het iets

 

betekende - mijn lafheid en jouw pijn,

 

 

 

en de lichte deuk in mijn oude auto -

 

wat betekende het dan voor mijn o zo

 

zwakke protest tegen het kosmische niets?

 

 

 

De garage was stikdonker en koud.

 

Ik deed het licht aan: verfpotten, gereedschap

 

en tuinmeubilair ontstonden. Een muis

 

 

 

in een vuilniszak vertelde een grap.

 

Ik vluchtte de keuken in en het huis

 

verrees rondom als cynisch zelfbehoud.

 

 

 

De hond was blij. Ik dronk, dronk, en mijn hart

 

liep over: ‘Moge de nacht niet te zwart

 

voor je zijn! Hoor je de zilveren regen?’

 

 

 

Maar weet je, haas, die niet weet wie je bent,

 

de slaperigheid en het sentiment

 

hielden mijn mythische gedachten tegen.

 

 

 

De punt van mijn vulpen raakt nu het papier

 

als de zacht trillende neus van een zoogdier

 

de huid in de lege kom van mijn hand.

 

 

 

Wolf en aap zien de avond in de ramen:

 

onder geweldige hemellichamen

 

spelen de hazen met een causaal verband.