Liter. Jaargang 20

[p. 39]

René van Loenen
Drie vrouwen

Eva

Jij hebt de jager en de boer gebaard,
de ziener en de denker, de dichter
en de muzikant. Wie heb jij niet gebaard?
Chapeau, grootmoederdier!

Maar heilig ben je nooit verklaard.
Dat kan ook niet. Je bent te veel
omvattend. Duizelingwekkend ver
sta jij aan het begin.

Toch hunkeren wij naar jouw lijf.
Jij bent de bron waaraan wij 's nachts
ons laven, jij oermoeder en min.

Delila

Gevangen in het fijnbesnaarde web
van haar bedrog ligt hij te slapen
als een kind. Ze houdt van hem,
haar ruw behaarde boeienkoning,
nu hij zo weerloos is, niet meer
in staat spierballentaal in doodslag
om te zetten. Ze heeft hem zacht
gekregen, ze heeft hem murw gemaakt
met zoete woorden en gezeur.
Ze scheert vannacht zijn hoofdhaar
af. Belagers staan te dringen
aan de deur. Het wordt zijn dood.
Zij houdt van hem zoals hij ligt
te slapen in haar schoot.

[p. 40]

Izebel

Aan de knoppen van de koninklijke regelkamer
bedrijft zij sluw het politieke spel, vertrouwt
op de kracht van haar vruchtbaarheidsgoden,
gelooft in de macht van haar lijf.

Zij fluistert haar knorrige mannetje
haar uitgekookte plannen in.
Ben jij nou koning of niet?
Gedraag je er dan naar!

Als hij muizenissen mompelt drukt zij
zijn hoofd tegen haar machtige borsten, strijkt
door zijn haar en zegt: Ik speel voor jou
met vuur, ik regel het.
Hoor hoe de honden blaffen op dit late uur.