Weet je dat nog?
Soms zien we elkaar een tijd niet, we hebben allebei steeds meer te doen voor ons werk.
Ook het brievenschrijven schiet er vaak bij in, dat is wel jammer.
Maar soms als het mooi weer is, ga ik fietsen en kom dan even bij je langs.
Die bezoekjes zijn altijd prettig en meestal gaan we eerst de hele tuin bekijken: de bloemen, de vijver, de moestuin.
Een paar jaar geleden kreeg ik een grote rode kool mee naar huis: hij paste amper in mijn fietsmandje!
Weet je dat nog?
De garage van je huis heb je omgebouwd tot atelier. Een van de keren dat ik bij je op bezoek was, liet je me schilderijtjes zien van de zee die je gemaakt had op wrakhout en kleine plankjes.
Ze stonden overal: allemaal plankjes vol zee, je kon het water bijna ruiken!
Stille zeetjes, woeste zeetjes, kalme zeetjes, grote golven, bijna geen golven, kleine golfjes.
Ook hingen er overal briefjes in je atelier waarop dingen geschreven stonden.
Net zoals ik dat doe in mijn werkkamer boven mijn bureau.
Voor een ander zijn zulke briefjes niet interessant maar ze mogen niet kwijt omdat er belangrijke dingen op staan. We hebben het daar wel eens over gehad.
Weet je dat nog?
Op een keer ging je verhuizen. Je had ineens een ander huis gekocht met een grote tuin. Maar het huis was wat kleiner dan het vorige en ik herinner me nog dat je niet wist waar je alle boeken moest laten in het nieuwe huis.
Een jaar lang kwam je geregeld bij ons langs met dozen vol boeken die je uitgezocht had en waar je geen plaats meer voor had. Soms, als we niet thuis waren, zette je wel eens zo'n doos bij de achterdeur.
Auteursrechtelijk beschermd
