Waarom ik een Hofman heb
Aan de oever van de Drab
Bo de Jong
Het is ongeveer een jaar geleden dat de stichting ‘De Stoorworm’, die het Wim Hofman Jaar organiseert, mij vroeg een folder voor het Hofman-project te ontwerpen en vorm te geven. Tekst voor de folder werd mij aangeleverd, foto's van werk van Wim Hofman maakte ik zelf en wel bij Wim thuis. Ik had maar een paar afbeeldingen nodig voor de folder. Wim toonde mij eerst enkele schilderijtjes en illustraties. Ik fotografeerde ze allemaal. Met de foto's die ik had, ging ik aan het werk. De levendige en geheimzinnige plaatjes gingen me meer en meer boeien. Ook zonder de teksten van Wim werd ik via de plaatjes meegetrokken in mysterieuze avonturen. Ik bracht een tweede bezoek aan Wims werkplaats en toen gingen de mappen, kisten en kasten open. Het was een geweldig avontuur te grasduinen tussen zoveel schilderijtjes, tekeningen, aquarellen, beeldjes en andere objectjes. Ofschoon er maar enkele echte gevonden voorwerpen tussen zaten, stenen en takjes die Wim soms alleen van een stel ogen voorzag, leken alle werkjes een soort bodemvondsten. Vondsten en opgravingen uit bodems vol geschiedenis en avontuur, dan weer Zeeuws, dan weer Afrikaans. Soms uit een rivier of van het land en vaak uit de zee.
In een van de schilderijtjes zag ik het allemaal verenigd. Dit is het schilderijtje waar mijn oog op bleef vallen en waar ik maar niet op uitgekeken raak. Het heet Aan de oever van de Drab en het wemelt er van allerlei kreeftachtige beestjes en kabouterachtige mannetjes. Het schept voor mij de ultieme sfeer van fantasievolle bedrijvigheid, levendigheid en scheppingsdrang. Ik ben erg blij met deze ‘vondst’.
Het hangt gelukkig aan een muur in mijn woonkamer.