Limburgsche sermoenen

Regelnummers proza verbergen

9XXX. Dit sprict van teen namen die 10ane onsen Here sin.

11Dit sprict van teen namen die an Gode sin. Die irste 12name ons Heren heit Emanuel, dat sprict Got met 13ons, ende behort ter boetscap ons Heren, due hi die 14menscheit ane heme nam van dier utuerkorenre maegt 15S. Marien. Want due begonde hi met ons te sinne in der 16menscheit, alse hi seluer sprict dat hi met ons wilt 17wesen totten ende der werelde.

18Der ander name heit admirabilis, dat sprict der 19wonderlike Got, ende behoert tons Heren geborden. 20Want die was wonderlike, dat ene dogter drug haren 21vader ende ene ombeulecde magt enen man. Hars selfs 22nature si eruerde sig draf van sinre geborden.

23⁺Der derde na‖me heit Consiliarius, dat sprict Raet-24geue, ende behort tons Heren predicaden. Jn din irsten 25leerde hi dat mi alle denc laten sal ende sal heme 26allene volgen.

27Der uirde name heit Deus, dat sprict Got, ende 28behort tons Heren teken die hi op ertrike dede, die 29niman en conste geduen dan hi allene.

+ f. 125b.

[p. 438]

tekstkritische noten

1⁺Der uifde name heit fortis, dat sprict starc, ende 2behort tons Heren martelen. Dar ane toender wale sin 3starcheit due hi sprac: ‘Min sele es bedruft totter doet,’ 4ende sprac oec: ‘Vader, magt wesen, so erlaet mi derre 5martelen!’ ende mettin sprac hi: ‘Vader, din wille 6gewerde an mi, ende nit der min.’ Dar mede lert hi ons 7dat wi onsen wille sulen verwennen ende dat weder Gode 8es, ende sulen onsen wille setten ane ons Heren wille. 9Ende due hi gebonden wart ant cruce, due ontbant hi 10ons van onsen banden ende van dis diuels banden, dar 11wi mede gebonden waren meer dan vif dusent jaer, die 12hi ongebonden was.

13⁺‖ Der sesde name heit Festina, dat sprict ‘Jle roeuen 14die roeuere,’ ende behort ter vart dat die sele ter hellen 15uoer, due sin heilg lighame in den graue lach, vol der 16heilger gotheit, die har noit en schiet van der menscheit; 17ende nam due die sele din roef din der diuel geroeft 18hadde tevoren langen tit ane menger schonre selen: die 19nam hi alle, als verre als hise werdeg vant.

20Der seuende name heit Pater futuri seculi, dat 21sprict een Vader der tukomender werelt, ende 22behort tons Heren opuerstendenis, dar hi ons mede ver-23kuntgede dewege leuen van selen ende van lighame. Het 24waren vor heme op erstaen vel doden, mar die stuenden 25also op dasse weder musten steruen; mar hi stuent also 26op dat hi nemmermeer steruen en sal ende ewelike leuen

3. Mtt. 26, 38; Mark. 14, 34. 4 vlg. Mtt. 26, 39. - erlaet - martelen. S.-G. 105b: irla mich dirre martyr. 5 vlg. Mtt. 26, 39; vgl. ook vs. 42. 6. lert. S.-G.: loerte. 7. onsen wille. S.-G.: unsir gemuote. 10. van onsen - diuels bandĕ. S.-G.: uon dez tieuils bandin. 13 vlg. festina dat spͥ. Jle. (of jle.) Roeuen die roeluere en̄ behort ter vart dat enz. Na roeuere rat. van h. S.-G.: Festina spolia predare. Daz sprichit rehte yle roben die rovbe. vnde hovrit rehte zuo der uerte die enz. Vgl. Jez. 8, 1: Accelera spolia detrahere: festina praedari. De interpunktie in H. bewijst dat de afschrijver of de vertaler de bedoeling niet begreep. Is de afschrijver de schuld, dan moet roeuere in roeue worden veranderd; anders was waarschijnlijk 't Hduitsche hs. van den vertaler niet in orde. Trouwens, Festina etc. als naam is nog al vreemd. 16. M̄. 17. din roef. S.-G.: den rop. 19. hi. S.-G.: er. In plaats van aan Jezus' ziel wordt aan hemzelven gedacht. - (1e) als - vant. S.-G.: vnde alliz daz er guotes vant. 20. scl'i. 22. opu'stēdenis.❘ u'stēdenis (een wonderlijke datief!) op ratuur (van farde? cop.?). S.-G.: urstende. 24. operstaen. S.-G. 105c: uf irstandin. 25 vlg. dasse - op (twee regels) met verwijzingsteeken onder aan de bladzijde (cop.). - Mar - dat enz. S.-G.: er stuont abir niht also vf. er stuont also vf. daz enz. Misschien is er dus nog iets weggelaten.

+ f. 125b.

+ f. 125c.

[p. 439]

tekstkritische noten

1⁺sal. Dar ombe es hi wale een Vader der tukomender 2werelt.

3Der agde name heit Princeps pacis, dat sprict 4Vorste des ureden, ende behort tons Heren opfart. 5⁺Want hi was due wale een vorste dis vreden due ‖ hi 6sine viende met heme te himele vorde ende hi dar maecde 7ene stedege sune tusschen den Vader uan himelrike ende 8din mensche van ertrike.

9Der negende name heit Cristus, dat sprict Gesalfde, 10ende behort te din hogtide dat onse Here sinen heilegen 11geest sande sinen iungeren ende sinen erkornen, die ene 12ewege salue es. Metterre saluen salfde hi sine iungere en 13Penxtdage, ende alnoch salft hi sine vrint mettien heilegen 14geste ende mact har herte gevullike ende erligtse in 15dogeden ende stercse in guden wercken metterre suter 16saluen sins heilegen gestes.

17Der teende name heit Jhesus, dat sprict Behau-18dere, ende hort ten iuncsten dage, alse hi alle sine 19utuerkorne behauden sal.

20Nu geue ons Got also te leuene dat wi met heme 21behauden bliuen. Amen.

6. ma❘ecde. 8. M̄. 9. gesalfde. S.-G.: der gesalbote. 10 vlg. Handel. 2, 1 vlgg. 10. dat. S.-G.: do. Zie Verdam, Mndl. Wdb. II, k. 86, 4). 14 vlg. mact - dogeden. S.-G.: enzündit ir herce. vnde entlivhtet ir tuginde. 17. Mtt. 1, 21, 20 vlg. Nu - a Ontbr. S.-G. 105d. - XXXI (hs.: XXX). S.-G. 26 (zie Wackernagel t.a.p., s. 521), Z. 26 (ald., s 134 ff.); A. 59; W. en N. 12. Fragmenten komen ook in andere hss. voor: zie Wackernagel t.a.p., s. 134, noot, en 521, noot. De meeste verschillen tusschen S -G. en Z. zijn opgegeven, uitgezonderd dialektische en spellingsverschillen. 22. Dets - palmboeme Ontbr. S.-G.; Z. en A. anders. - dbuec. Deze term is misschien gebezigd wegens de lengte der preek. 23. Dixi - urogt. r. 25. Ontbr. in S.-G., Z., enz. 23, 24 vlg. Hoogl. 7, 8. 24. d' proph'. (pro afgekort). Waarschijnlijk een vergissing, daar der prophete anders altijd David is.

+ f. 125c.

+ f. 125d.