Limburgsche sermoenen
(1895)–Anoniem Limburgse sermoenen–
Auteursrecht onbekend|
Regelnummers proza verbergen
| |
[p. 239] | |
1+VII. Hir bid ons onse Vrouwe dat wi 2te hare comen.3‘Transite ad me omnes etc.’ Dese wort sprict onse 4Vrouwe: ‘Alle die mins gerende sin, die sulen te mi comen: 5jc wilse eruůllen van minre gebort;’ met desen worden 6bid ons die sute Muder Gots. Nu sulwi mercken win si bid: 7sin bid nit al die lide mer si bid degene di hare begeren. 8Dits een trostelic wort al dengenen die hars begeren, dat 9sise eruollen wilt met hare gebort. Nu suldi weten dat gise 10eer mut minnen eer gise begeren mogt; want wat der men-11sche nit lief en heft, dis en mag hi oec nit begeren. Geli-12ker wis est metter suter Marien: die mutewi ten irsten min-13nen eer wise mogen begeren; want dan mag nit sin dat 14wise mogen begeren eer wise lif hebben. 15Nu sprict een heileg man dat wi din sulen minnen de 16die minne es. Gelic alse (S.) Johannes sprict: ‘Deus 17+‖ caritas est: Got es die minne.’ Sint dan dat Got die 18minne es ende die minne Got es, so sulwi die minne 19minnen: so leggewi onse minne rastelike. Want dat vint 20mi in menger stat in der Screft dat sig onse Here die 21minne heit. Want wi nů die minne breiden, so sulwi 22minnen die sute Maria, die der minnen muder es, alse 23seluer sprict: ‘Ego (sum) mater pulchre dilectionis: 24jc ben muder der reinre minnen.’ Nu sulwi sien wat wi 25vinden an hare te minne. Vele vindewi an hare dat te 26minne es, want si es van dogeden rike. Si verwan met 27haren dogeden dat ouerste gut ende die ouerste doget, 28Gode van himelrike, dat hi van hare mensche wart, ende | |
[p. 240] | |
1+bragte ons enen lossere, alse si seluer sprict: ‘Beatam 2me dicent, van mi es geuloten alle selectieit al dengenen 3die mins begeren,’ ende dats oec waer: dergene din si 4druch, di es rike van alre selecheit; ende dar ombe sulwise 5van rechte minnen, sent dasse ons bragte enen beheldere 6+alre selecheit. - Dits derste orkunde ‖ dat wise begeren, 7of wise minnen sutelike, ende alse dat an ons weit dat 8wise lief hebben, so sin wi hars begerende. 9Dander orkonde es ofse ons wale beuelt. War ane salse 10ons wale beuallen? - Dat salse dun an al haren leuene. 11Want si was altoes wale behut met allen dogeden, also 12datse niman euele en mag beuallen. Want al hare leuen 13was regte een leuende leuen ende was erligt metter eweger 14sunnen. Si was oec behut met scamen, die een sloet es 15alre dogede ende alre tugte. Also es van hare gescreuen 16datse es ene togt alre guder seden ende ene sechtecheit 17alre tugte. Sentse nu ene blume es van din leuentgen 18leuene ende eene sechmudecheit van tugten ende van guden 19seden ende van allen dogeden ene selecheit, so salse ons 20met regte wale beuallen ende also wale dat wi ons met 21dogeden na hare rigten sulen so wi meste mogen. So 22+tonewi ‖ metter wareide dasse ons wale beualle. Want gi 23wet wale, dat den liden wale beuelt, dar na stellense hen 24gerne, ende dat hen ane anderen liden mesfelt, dis hudense 25hen ane hen seluer. Sent dan de selege Maria der bloyde 26Mei es van allen dogeden, so sulwi bilde ane hare nemen 27reinecheide van lichame ende van herten, oetmudecheit, 28geduldecheit, sechtmudecheit, mildecheit ende, kurtelike, 29alle togt ende alle gude seden; want si es der luchtende 30dach ende een claer spigel alre selecheit. S. Augustin sprict: | |
[p. 241] | |
1+‘Sech ane Marien ende mercke rechte hare dogede, ende 2sistuse te rechte ane, so en es nit guts nog seleger dogede 3dir an hare gebreke.’ 4Terde orkonde of wi hars geren, dats of wi decke te hare 5comen met loue ende wise decke gruten met Aue Maria. 6Dats die grute die van himelrike wart gesant metten engele 7+Gabriele. Also sulwise decke gruten ‖ met herten ende met 8monde, ende sulen onse venien vore hare nemen met Aue 9Maria, ende sulen hare tonen met begerenden herten sute 10minne ende lifde in den můnde, ende sulen hare vermanen 11der edelre vrouden, der eren, der selecheit, der reinecheit 12ende al hare dogede, ende sulen hare bidden dor hare 13selecheit datse ons wille eruollen met hare gebort. Sent 14datse ons dertue gebeden heft, of wi hars begeren, dat wi 15te hare comen, so sulwi oec met begerenden herten te hare 16comen ende sulen hare tonen dat wise begeren ende minnen, 17ende datse ons so wale beualle dat wi haren lugtenden 18leuene na volgen ende dat wi decke te hare comen met 19loue ende gutlike gruten met Aue Maria. 20Nv merct vort, sint wi hars begeren, so sin wi degene 21diese gebeden heft. Sulwi dan te hare comen, willeg es 22der wech din wi te hare comen sulen? Est der gemeine 23+wech der werelde? ‖ - Entrowen, neent! hets en hoger 24wech ende een sonderlic. Der werelt wech es gemeine ende 25es al vol schanden ende sonden: din wech en sulwi nit 26gaen. Mer wi sulen gaen den wech der reinecheit, op 27dat wi met ganser reinech(ei)t ane lief ende ane herten 28bliuen: nit allene an den liue mer oec an den herten 29ende an den wille, so dat nit ane ons en sie, enwe-30der an gedechten noch ane willen, hen sie erlicht met 31reinecheide. 32Der ander wech es die minne. Op din wech wiest ons 33S. Paulus ende spriet: ‘Di op din wege geet der reinre 34minnen, din wistse op dat regte erue, ende wert dan eruolt 35mettir leuender vrogt.’ | |
[p. 242] | |
1+Der derde wech es gerechtecheit, dat wi in al onsen 2leuene gerechtecheit behauden ane worden, ane wercken 3ende ons behuden van sonden, dat onse lif ende onse sile 4gerecht sie vor Gode ende vor den liden. Alse wi op din 5+wege comen, so ontmut ons ‖ die selege Maria ende ontfeet 6ons gutlike wantse ons minlike gebeden heft dat wi te 7hare comen, ende eruolt ons dan met hare gebort. Want 8si es der kaniel dar der lenende borne dore vloet. En al 9degene die reine herten hebben ende op din wech der 10minnen gaen met gerechtecheide stedelike ont in den doet, 11in din wilt si din leuende borne leiden. Want die stedecheit 12ontfeet allene din loen in die hant, engenre dogt en wert 13der loen gegeuen dan dir stedecheit die blift ont ane den 14ende. Also sprict S. Bern.: ‘Stedecheit dregt die crone 15ouer alle dogede, want si es een stridere ende een 16verwenre ende een wichhus alre selecheit.’ Alse wi dan 17met stedecheide onse leuen enden, so compt die selege 18Maria ende eruolt ons met hare gehort. Want hi es der 19ewege borne, die erlaft al degene die dorsteg sin na 20heme. Dan wilt hi ons dorvliten met sinre gotheit ende 21+met sinre mens‖heit, dat wi regte oueruloyende werden 22met alre selecheit. 23Dis onne ons Pater et Filius (et) Spiritus Sanctus. 24Amen. |
|
