Limburgsche sermoenen
(1895)–Anoniem Limburgse sermoenen– Auteursrecht onbekend
Regelnummers proza verbergen
| |
23XL. Dets dbuec van den || twelf frogten.Ga naar margenoot+Ga naar voetnoot2324Mi lest in Apocalipsi dat Sent Johan sach ene vluet,Ga naar voetnoot24 25ende utin vueren van dir vluet spranc een hout diesGa naar voetnoot25 26leuents; dat hout bragte twelf vrugte; die louere van din 27houte geuen dien silen gesontheit. Bi dien houte dis | |
[pagina 547]
| |
1leuents es ons betekent Cristus; dar Salomon af sprict:Ga naar margenoot+Ga naar voetnoot1 2‘Die wisheit es hout dis leuents.’ Met regte es CristusGa naar voetnoot2 3geheten hout, want hi dreget alle denc met sinre cragt. 4Van desen Houte ende van sinre vrugt sprict S. Paulus 5aldus: ‘Dit Hout ende dese Vrugt es dis wi gebruken 6sulen in himelrike.’ Wale es Cristus geheten hout ende 7vrugt, want his alpha et o, dats beginsel ende ende.Ga naar voetnoot7 8Van desen Houte sprict S. Johan: ‘Dit Hout geft sineGa naar voetnoot8Ga naar voetnoot8 9vrugt,’ dats Cristus geft hem seluer der guder silen. Hir 10af sprict S. Lucas tonser Vrouwen: ‘Die Vrugt dins lighamenGa naar voetnoot10 11|| es gebenedijt.’ Met regte sprict hi: ‘die Vrugt dins ligha-Ga naar margenoot+ 12men’, want na menscheliker gebort was Cristus allene 13geboren van Marien. Deser gebrukewi nů in dien sacra-14mente van dien altare, ende wi sulenter gebruken in hi-15melrike in eweliker glorien. 16Dese Vrugt, dats onse Here Jhesus Cristus, die es 17gebenedijt in tween maniren. Jn eenre maniren es hi ge-18benedijt dis hi got es ende gratie geft hen allen dise 19hebben. Jn eenre anderre maniren es hi gebenedijt dis hi 20mensche es ende heme gegeuen es van der DriueldecheitGa naar voetnoot20, 30, 31 21volheit van alre gracien. Elke creiature die redelic ende 22geregt es, die es gebenedijt in dien ontfancnisse der gra-23cien die vt Cristus comt. Bi dien dat Cristus gebenedijtGa naar voetnoot23 24es in tween maniren, dar bi sprinct dit Hout dies leuents, 25dat Cristus es, vt tween vueren van dir vluet. 26Bi derre vluet es ons betekent die || volle vluet derGa naar margenoot+ 27Driueldecheit, der Vader ende der Son ende der Heilege 28Geest. Der Vader es als een vuer, dar die Sone af comt; 29der Heilege Geest es alse dander vuer, dar Cristus bi 30wart ontfaen in dien dat hi mensche es. Hir bi wert gesegt, 31dat Cristus, die got ende mensche es, dat hi spre[e]ngeGa naar voetnoot31 32vt tween vueren der vluet: al es onse Here Jhesus Cristus 33ene vrugt in hem seluer, nogtan es hi deelsam din gees-34teliken silen dinne werdelike ontfaen. Bi dien twelf 35vrugten die dat hout dis leuents bragte, sin ons betekent | |
[pagina 548]
| |
1twelf vrugte die Got gewone es te geuene der getruwerGa naar margenoot+ 2silen, als mi pruuet in der Screfturen. 3Dirste vrugt es gesontheit ende reinnisse der silen. 4Want sonden maken die sile ongesont; als een heilech 5man sprict: ‘Sonde es wonde ende vlecke der silen.’ 6Jhegen die wonde ende die vlecke es tsacrament entoepsel 7ertsetri||e. Hir af sprict S. Gregorius: ‘Dese offrande ledegetGa naar margenoot+ 8die leuentge van din sonden ende ontbintse van dien 9knoepe der wonden,’ dats der ineger oncleenlicheit. Van 10derre ertsetrien sprict S. Ambrosius: ‘Dis ic decke mesdue, 11bi dien sallic tsacrament decke ontfaen.’ Ende S. AugustinGa naar voetnoot11 12sprict: ‘Die heft ene wonde, hi suct ertsetrie. Die sonde 13es wonde der silen, entsacrament es ertsetrie.’ S. JohanGa naar voetnoot13 14Guldenmont hi sprict: ‘Die met guden wille dit werdelike 15sacrament ontfeet, hi mag lesschen an heme alle sicheit.’ 16Hir bi sal elke getruwe sile in dir pensingen gaen tien 17altare, ende sal secgen: ‘Here, ic ben siec ende come teGa naar voetnoot17 18di: du best gewarege ertsetrie ende seleg doepsel.’ 19Dander vrugt es dat dit sacrament verledeget die sile 20van hare scout in enen groten dele ogte van allen. VanGa naar voetnoot20 21desen tween vrugten sprict S. Jeronimus: ‘Cristus formert 22sin bluet in dien kelke bi dien mengenisse || dies winsGa naar margenoot+Ga naar voetnoot22 23ende dies waters ombe dat dat wi in dien enen werden 24gereneget van onser scout ende in dien anderen werden 25erloest van der pinen.’ S. Ambrosius sprict: ‘Als decke 26als dit sacrament werdelike wert ontfaen, so werden die 27sonden verlaten.’ Hir bi es ongelic die tafele ons Heren 28der tafelen der werelde; want die tafele der werelde mact 29cost ende scout, maer die tafele ons Heren vuet die be-Ga naar voetnoot29 30sculdegt sin, ende mactse quite van hare scout, ende ver-31ligtse van haren bordenen die werdelike gaen ter tafelen 32ons Heren, ende secgen in haren gepense: ‘Here, ic ben 33besculdegt met scoude die ic vergelden en can; bi dien 34com ic te di, dat ic moge werden verloest van minre scout.’ 35Die derde vrugt es dat dit sacrament die sile warntGa naar voetnoot35 36jhegen die tucomende coringen, geliker wis alse mi ene 37borg warnt jhegen die viende, met wapen ende met spisen.Ga naar voetnoot37 | |
[pagina 549]
| |
1|| Hir af sprict S. Ambrosius: ‘Alse der vient siet die sileGa naar margenoot+Ga naar voetnoot1 2gewapent mettin godeliken sacramente, so vliet hi, ende 3als hi siet die borg dis genedeges herten met geesteliker 4spisen gespist, so vliet hi, ende segt: “In can dese borg 5nit verwennen, want hir es geherbercht een die starc es 6in din wige.” Hir wert getoent der lighame Jhesu Cristi 7ende sin bluet in der gedenden van brode ende van wine 8ende van watere. Hir es dat vlesch dat genomen wart 9van der reinre magt Marien ende wart gekundet metter 10sausen der pinen in din morsele van dien cruce.’’ 11S. Johan Guldenmont sprict hir af: ‘Dit bluet verjagtGa naar voetnoot11 12die viende ende duetse staen vanverrents, ende rupt die 13engele ende dien Here der engele.’ Dans engeen wonder, 14want ic sie, hebben cloesterlide in haren cloestere eenen 15arm ogte ene hant van enen heilgen, sin latense nit verre 16dragen van hen: met me||ren regte en suln hen die engeleGa naar margenoot+ 17nit laten onttragen die casse ons Heren Jhesu Cristi, datsGa naar voetnoot17 18een jgelic selech mensche dat sinen gebenediden lighameGa naar voetnoot18 19ontfaen heft. Hir af sprict Salomon: ‘Dar die lighame es,Ga naar voetnoot19 20dar gaderen die aren.’ Dat sprict als vele: ‘Dar Cristus 21es, dar gederen die engele.’ 22Ay heilge sile, ganc tin altare ende sege: ‘Here, die 23borg minre conscientien es cranc ende vol van ermude. 24Jc come te di: du best mine starcheit, ende ic biddi dasteGa naar voetnoot24 25mine borg, dats min herte, warns metten wapenen dinsGa naar voetnoot25 26sacraments ende ervols met geesteliker spisen.’Ga naar voetnoot26 27Die virde vrugt es dat dit sacrament die sile reineget 28van aln onheilgen pensingen ende onhofscher 29begerden. Hir af sprict der prophete: ‘Wie dor clereGa naar voetnoot29 30es min kelc, di die lide droncken mact!’ Dats gesegt:Ga naar voetnoot30 31‘Hi geft vergettenisse jdelre gelifden.’ Met regte wert hi 32geheten dor clere, || want hi clert die sile ende mactseGa naar margenoot+ 33droncken. Te derre dronckenscap rupt die Brudegom sine | |
[pagina 550]
| |
1Brut in Der Minnen Buc dar hi sprict: ‘Drenct, mineGa naar margenoot+Ga naar voetnoot1 2vrint, ende wert dronken, min alrelifste!’ 3Mi siet dat lide an den lighame so dronken werden 4dasse har cledere van hen werpen ende verlisen harenGa naar voetnoot4, 5 5naturliken sen, soe dasse en connen getellen die oegen 6van enen stene. Also geschiet oec dengenen die gestelike 7dronken werden; want si werpen har cledere van hen, 8dats har out leuen ende wereltlike seden die latense denGa naar voetnoot8 9winmanne, Jhesu Cristo, ende gaen in die werelt eenuol-10delike, gelic alse ofse den sen hadden verloren. DeseGa naar voetnoot10 11werden gevuet met dogden ende werden gevugt te geste-12liken dengen, ende dar in werdense wis; mer die werelt 13houtse vor doren. Deus, wat jamer est dat wi so decke 14gaen ten winkelre ons Heren ende den win sins worts 15ende || sins sacraments drenken ende nit dronken en werden!Ga naar margenoot+Ga naar voetnoot15 16Dese win reineget die silen. S. Johan Guldenmont sprictGa naar voetnoot16, 33 17dat der silen selecheit werde gegeuen met desen blude, 18ende dat hetse dweet ende mactse sconre ende clare dan 19gout. Bi dien lest mi in Genesi dat die oegen ons HerenGa naar voetnoot19 20sconre waren dan win. Ende doegen dergenre die har 21sonden bigten ende louen onsen Here, si sin sconre dan 22win, want dit sacrament mactse dor clere ende dor rene.Ga naar voetnoot22 23Liue mensche, ganc met minnen ende met heilger be-Ga naar voetnoot23 24gerden te desen werdegen sacramente, ende sege: ‘Here, 25in ben nit rene, ende come te di daste mi rene mactsGa naar voetnoot25 26ende claer.’ 27Die vifde vrugt es dat dit sacrament erstoert die dencGa naar voetnoot27 28die verloren sin. Geliker wis als die spise dis lighamen 29ouermits honger ende darfnisse vertert wert, ende dat 30vertert es, wert erstort met anderre spisen, also verstort 31dit sacrament || al dat verloren ende vertert es in versu-Ga naar margenoot+ 32menisse ende in sonden, ende mact die sile vet die ten 33irsten mager was van dogeden. Hir af sprict S. Johan 34Guldenmont: ‘Dese vlut en bernt nit allene mar si geft | |
[pagina 551]
| |
1har weremde in andere.’ Dit vlitenisse van derre vlutGa naar margenoot+ 2ervolt die sile ende mactse dregteg van dogeden. S. JohanGa naar voetnoot2 3Guldenmont sprict: ‘Dit blut en vloit nit allene in vlesche 4mar hit vloit hastelike in die sile, ende geft har cragt 5die groet es.’ 6Hir af sprict oec Joel, der prophete: ‘Dat hout bragteGa naar voetnoot6Ga naar voetnoot6 7sine vrogt ende die vigebome ende die wingarde gauen 8die cragt hars roken.’ Bi dien wingarde die sinen suten 9roke gaf, es ons betekent Cristus, die erstorde alle dencGa naar voetnoot9 10met sinen worde. Also sprict S. Agte: ‘Jc en hebbe minen 11liggame engene ertsetrie gegeuen mer ic hebben gegeuenGa naar voetnoot11 12onsen Here Jhesum Cristum, || die alle denc erstort metGa naar margenoot+ 13sinen worde.’ - Bi den vigbome es ons betekent onseGa naar voetnoot13 14Vrouwe, die metter sutecheit hare deuotien ons segt dabolge 15hars Kints. Bi den wingarde es ons oec betekent tcruce, 16dat ons scenct din win van berouwenisse, ouermits sinre 17genedecheit. Met regte geft dese wingart ende dese vigboemGa naar voetnoot17 18haren roke alse die vrogt der magt; dats als dit bluet 19wert geduwet int pressor dis crucen metten geeste der ge-Ga naar voetnoot19 20truwecheit ende dis beruwens. 21Jn derre pensingen sal die sile gaen tonsen Here, ende 22sal seggen: ‘Here, ic ben berouet van din clede der on-Ga naar voetnoot22 23noselgheit ende ben geworpen van dien lande der dogde, 24dats van dinre passien, ende come te di, want du best 25verstornisse van allen verlise.’ 26Die sesde vrogt es dat dit sacrament sterct dis menschen 27herte, also dat der mensche coringen mag weder||staenGa naar margenoot+Ga naar voetnoot27 28ende op clemmen in dogden. Hir af sprict die Screft dat 29der engel Heren Jacope gaf enen bete brots, ende sinGa naar voetnoot29 30herte wart gesterct. Van desen brode, dats van desen sa-31cramente, sprict S. Augustin: ‘Dit broet en es nit geliecGa naar voetnoot31 32din brode dat allene geet in den liggame, mar het vloit 33in die sile.’ 34Jn desen gepense sal gaen die heilge sile tonsen Here, 35ende sal secgen: ‘Here, ic ben cranc, ende come te di | |
[pagina 552]
| |
1daste mi sterckes ende vast makes.’ - Also lest mi vanGa naar margenoot+Ga naar voetnoot1, 29, 30 2S. Paulus, due hi gesmacde dis brots, du wart hi ge-Ga naar voetnoot2Ga naar voetnoot2 3sterket. 4Die seuende vrogt es dat dit sacrament den selegen 5mensche verwandelt in beteren dingen. Broet dat mi jt,Ga naar voetnoot5 6wert verwandelt in vlesche in dengenen dit jt, mar der-7gene die dit broet jt, dats dit sacrament, hi wert werde-Ga naar voetnoot7, 13, 19, 20 8like verwandelt ende wert een let ons Heren Jhesu Cristi. 9Hir af sprict S. Augustin, in den persone ons Heren: ‘JcGa naar voetnoot9Ga naar voetnoot9Ga naar voetnoot9 10ben spi||se der groter silen: was, ende so salte mi eten,Ga naar margenoot+ 11ende důn sals mi nit wandelen in di, als die spise dins 12vlesches, mar du salt verwandelt werden in mi.’ Dies en 13wonder sig niman dat dergene die dit sacrament ontfaet, 14wert verwandelt in Gode: also als mi segt bi gelikenisse: 15‘Der stacke verwintten cranken’, also est hir mede. Onse 16Here Jhesus Cristus es starker dan die sile dinne ontfaet, 17ende dar bi verwint hise ende verwandeltse in heme seluer. 18Hir bi mag die muder wale secgen te haren kinde dat 19dit sacrament ontfaet, - dats die heilge Kerke ter ge-20truwer silen -: ‘Drinc gesontheit!’ Dit sacrament mact 21die knegte vri, het geft himelsche edelheit den onedelen. 22Van derre edelheit ende van derre minnen sprict eenGa naar voetnoot22 23heileg man, in den persone Cristi: ‘Die gene die kindereGa naar voetnoot23 24hebben, si geuense decke anderen liden te fusterne; marGa naar voetnoot24 25ic en due also nit, || want ic vude mine kindere met minenGa naar margenoot+ 26vlesche ende set mi vor hen tenen gerichte ende wille(t)Ga naar voetnoot26 27v allen maken edel.’ 28Dit sal pensen die heilege sile, ende sal secgen: ‘Here,Ga naar voetnoot28 29ic come te di, ende biddi daste mi, die let ben der on-30stedecheit ende let des vients, daste mi wandels in een | |
[pagina 553]
| |
1let Gots.’ - Also lest mi van Dauite dat hi verwandeltGa naar margenoot+Ga naar voetnoot1Ga naar voetnoot1 2wart in enen anderen man. 3Dagde vrůgt es dat dit sacrament erquect die doden, 4ende dar bi wordet geheten hout dis leuents. Nu merct 5dat die vleschelike spise engeen leuen en mag ontfaen in 6dengenen dise jt, sin werde ten jrsten gedoet. Want dats 7guet te pruuene, tflesch dat mi eten sal, mut ten jrsten 8werden gedoet eer mit eten mag. Seg, mensche, aldusGa naar voetnoot8 9mut wesen din leuen, dats din eigen wille, din oude 10seden ende din quade gewonden dir du geplogen heues,Ga naar voetnoot10 11dit mut al werden || gedoet in di, wilte erquect werdenGa naar margenoot+Ga naar voetnoot11 12met desen sacramente, dats met onsen Here Jhesu Cristo,Ga naar voetnoot12, 18, 24 13die leuen es der heilger silen. Van desen leuene ende van 14desen dodenisse sprict S. Paulus: ‘Jc leue, ende ic enGa naar voetnoot14Ga naar voetnoot14 15bens nit die left, mar Cristus left in mi.’ S. Johan Gulden-Ga naar voetnoot15 16mont sprict, in den persone Cristi: ‘Die mi ontfaet, hi 17left in mi, dats om mi.’ Also sprict oec Hylarius: ‘Wi 18werden gevuet mettesen sacramente, wi werden dermede 19onthouden, ende werden een lichame met Gode ende een 20leuentech vlesch.’ 21Jn desen gepense sal der mensche gaen tonsen Here, 22ende sal secgen: ‘Here, ic come te di, daste mi dat leuen 23minre verkcertheit erquecs metter genaden dinre gutheit.’ 24Die negende vrůgt es dat dit sacrament die sile berurt 25na den wille ons Heren, ende nit na den wille van 26den vlesche. Merct dit. Als lange alst flesch leuentech esGa naar voetnoot26 27in den verkene ogte in || hunren ogte in anderen diren,Ga naar margenoot+ 28so werdet verseert van den berurnisse van den gaenne; 29mar alst geten es van den are ogte van anderen vogelen 30ende verwandelt wert in haren vlesche, so werdet gevurt 31in der lugt sonder berurnisse. Aldus est metter gedagten 32smenschen die leget in der erden, dats in erdersche vul-Ga naar voetnoot32 33heide. Geliker wis alst ferken legt ende wrult in derde, | |
[pagina 554]
| |
1also legt die gedagte van den rukenlosen mensche altoesGa naar margenoot+Ga naar voetnoot1 2ende wrult ende regnert in erders gedwas; ende ouermits 3die cragt van desen sacramente so wertse verwandelt ges-4telike in onsen Here Jhesum Cristum ende wert geboegt 5in sinen wille ende in sinen gebode. Ende dan begint die 6gedagte te rurne ende te vligene in dengenen die dit sa-7crament heft ontfaen. 8Also sprict een meester: ‘Geliker wis alse die spise die 9wi eten, ende die dranc din wi drenken, verwandelt wert 10in ons, also werdewi verwandelt in den || lighame JhesuGa naar margenoot+ 11Cristi, als wi oetmudelike ende tamelike leuen in sinen 12gebode ende lifde hebben derbinnen.’ Dit souden merkenGa naar voetnoot12 13die gene die so wretlike gehorsam sin den geboden hareGa naar voetnoot13 14mesterscap die jegen haren wille sin. 15Jn desen gepense sal die selege sile altoes wandelen, 16also dasse werde gevuet metter macht van desen sacra-17mente ende werde gevuert metten geste Jhesu Cristi, also 18dasse ewelike bliue Gots kint. 19Die teende vrůgt es dat dit sacrament die heilge silen 20brenct in die bruderscap dis Heilgen Geestes. Van derre 21bruderscape sprict Rabanůs: ‘Die getruwe silen maken 22getonst van minnen ende van enechede in den ontfancnisse 23van desen sacramente.’ Hir bi heet dit sacrament gemene 24spise, want his spindere sins guts al dengenen die sins 25gebruken. Nu merct dat geestelike lide bi willen wertscap 26houden tesamen ende eten broet || ende vlesch ende drenkenGa naar margenoot+ 27win ombe dasse te bat werden versament in minnen endeGa naar voetnoot27 28in vreden. Aldus geschiet in derre bruderscap. Hir wert 29geten broet dat van den himel quam, ende vlesch dat 30leuenteg mact dengenen dijt ontfaet. Hir wert oec geschenctGa naar voetnoot30 31win van Cypren, die blide mact dis menschen herte. Deus, 32die edelike drinken van desen wine, wie blide werdense!Ga naar voetnoot32 33Ende dat scint oec wale in den gelate dersulker dinne | |
[pagina 555]
| |
1drinken ende tir bruderscap behoren. Dese gerichten geftGa naar margenoot+ 2Got ombe dat die brutlide te vaster werden geknoegt ende 3gebonden metten banden dis vreden. 4Hir af sprict S. Gregorius: ‘So groet es die innecheitGa naar voetnoot4 5der minnen in den vlesche dat hare guet, dat hare allene 6soude sin, gemene wert al den liden.’ Geliker wis als gi 7siet ende merken mogt an den lighame: al est [dat] datGa naar voetnoot7 8tsien van den oegen proper||like der oegen es, nogtan enGa naar margenoot+ 9sise niet allene ombe haren orber mar omb den orber al 10der lede van den lighame. Also es sculdeg elc menscheGa naar voetnoot10, 13, 19 11die wesen wilt let ons Heren Jhesu Cristi. Hine sal nit 12allene besien wat sin orber sie: hi sal oec sien ende helpen 13elken mensche na sinre magt. 14Jn desen gepense sal gaen die heilge sile te desen sacra-Ga naar voetnoot14 15mente ende te derre gesteliker bruderscap, ende sal seggen: 16‘Liue Here, ic heb mi versumt in dien dat ic nit gehouden 17en hebbe deendragtecheit van volcomenre karitaten, endeGa naar voetnoot17 18biddi daste mi wils helpen volmaken mine gebreken, datGa naar voetnoot18 19ic elken mensche also minnen mute dat ic delachtech 20werde sins guts ende sinre dogede ende ewelike bliue in 21die bruderscap dis Heilgen Gestes.’ 22Die elfde vrogt es dat dit sacrament wert gegeuen 23openbarlike den reinen herten. Hir af sprict Ysaias:Ga naar voetnoot23 24|| ‘Etet dat guet es; ende v sile sal hebben ioie in derGa naar margenoot+Ga naar voetnoot24 25vetheit.’ Die reine sile si gesmact der sutecheit die legt 26int sacrament. Van derre smecden sprict die Brut in Der 27Minnen Buke; ‘Sine vrogt es harde sute minre kelen.’Ga naar voetnoot27 28Hir af vint mi gescreuen dat Aser, Heren Jacobs sone,Ga naar voetnoot28 29geheten was vet broet dat gegeuen wart den bliden co-30ningen. Aser dat bediet als vele als kerchof ogte selecheit.Ga naar voetnoot30 31Gi siet wale dat mi den kerchof vrijt ende beslieten alGa naar voetnoot31 32ombe. Jhesus Cristus hi lach besloten in sinen graue ombe 33onser sonden wille ende ombe dat hi woude pitantie geuen 34dengenen die siec lagen, dat was din edelen ridderen die | |
[pagina 556]
| |
1streden omb den lof van der heileger Kercken, als S. AndriesGa naar margenoot+ 2ende S. Johan Baptiste. Hi macde ene vette suppe vanGa naar voetnoot2, 17, 23 3din himelschen brode due dat Wort Gots gewandelt || wartGa naar margenoot+ 4in vlesche. Dit broet wert nog gegeuen din bliden koningen, 5dat bediet dat groet vrede wert gegeuen dengenen die 6leuen na den wille ons Heren. Hir af sprict der Prophete: 7‘Heue gelifnisse in Gode: hi sal di geuen wat so dinGa naar voetnoot7 8herte heischet.’ 9Die twelfde vrogt es begernisse ende gebrukennisseGa naar voetnoot9 10Gots. Hir af sprict Rabanus: ‘Alle die lide die gevugtGa naar voetnoot10 11sin haren Hoefde, dats Gode, in der cragt sins sacraments, 12si sulen alle blide wesen in eweliker claerheit.’ Dit sacra-Ga naar voetnoot12 13ment es nutte ter ewelicheit ende ter onsterflicheit. 14Dit sin die twelf vrogte van din leuentgen houte. Die 15louere van desen houte sin die wort Gots, die maken 16die silen gesont. - Van desen sacramente sprict nog S. 17Johan Guldenmont: ‘Alse wi onwerdelike gaen te Gode 18in den sacramente, so sondegewi || gelic dengenen dieGa naar margenoot+ 19Jhesum Cristum doeden in den cruce. Die werdelike wilt 20gaen te desen sacramente, hi sal hebben drie denc. Deen 21es penitentie vor den sonden, dander genedecheit in sinen 22euenkesten, terde begerlike begerde ten sacramente.’Ga naar voetnoot22 23Van den jrsten sprict S. Johan Guldenmont: ‘Niman 24die pinlic es, nog niman die ongebonden es, nog nimanGa naar voetnoot24 25din verdriet gestelics guets, en ga te derra taflen, ende 26te derre taflen en come engeen Judas, nog engeen vreke, 27mer allene die iůngere Gots die sin werdeg te comene hir 28tue, die Cristus leert nit te stichtene erdersche denc marGa naar voetnoot28 29te dragene die noet der armer lide.’ 30Hir af sprict Salomon: ‘Die genedecheit ons Heren esGa naar voetnoot30 31scone in den tide des vernois.’ Also es oec die genedecheit 32der menschen scone alse ontfarmecheit hebben in denGa naar voetnoot32 33armen || liden die hare ontfarmecheit bedoruen.Ga naar margenoot+ | |
[pagina 557]
| |
1Terde es dat wi met bernenden begernisse sulen gaenGa naar margenoot+ 2te derre tafelen, dats te desen sacramente. Hir af sprictGa naar voetnoot2, 12 3oec S. Johan Guldenmont: ‘Oy gude lide, wen sidi metGa naar voetnoot3, 7Ga naar voetnoot3 4wie groter begeringen tkint veet na die borst sinre muder, 5ombe dat suken moge? Met also groter begerden soudewiGa naar voetnoot5 6gaen te derre tafelen ende souden suken dar ute die gratie 7des Heilegen Gestes.’ S. Johan sprict nog: ‘Die dit sacra-8ment geweldech sin te geuene, die sulen hen huden dassit 9nit en geuen den onwerdegen.’ Want hir af sprict hi 10seluer, ende segt: ‘Jc sal min bluet eer ut giten eer ict 11geue den onwerdegen.’ Ende Hylarius sprict: ‘Welc 12mensche jet lange es sonder dit sacrament tontfane, hiGa naar voetnoot12, 21, 27 13es sonder behoudenisse sinre silen.’ 14Dat wir dagelics werdelike muten tu ga||en, ende ont-Ga naar margenoot+ 15faen gestelike dit gerichte, also dat hi ons hir vude met 16sinre suter gracien ende in himelrike met sinre sconre 17glorien, dis mute ons onnen die heilge Driueldecheit, 18Pater et Filius et Spiritus Sanctus. Amen. |
|