Limburgsche sermoenen
(1895)–Anoniem Limburgse sermoenen– Auteursrecht onbekend
Regelnummers proza verbergen
| |
5XXVI. Dets van der dogter van syon, dats 6van der heil(eg)er selen.Ga naar voetnoot67‘Dicite Filie Syon etc.’ Dese wort sprict onse HereGa naar voetnoot7, 8 8dor Ysaias mont, ende spreken die wort aldus: ‘SegtGa naar voetnoot8 9der Dogter van Syon: “Din Here ende din Coninc comt 10di te troeste, din Beheldere ende din Got!”’ 11Bi desen worden suldi merken drie denc. Dirste es datGa naar voetnoot11 12gi merken sult, wee dat es die daer comt. Het es der 13minlike coninc Gots Son van himelrike, di es een coninc 14bouen alle coninge ende een vorste bouen alle vorsten. Oy,Ga naar voetnoot14 15der coninclike Got, hi comt ons te troste! 16Dander dat gi merken sult, dats wie dat hi comt. Hi 17comt segtelike ende sutelike ende dogentlike, alse dieGa naar voetnoot17 18sute dou in din Meye. Also minnentlike alse die himelsche 19dou op || din edelen blumen velt in din bluyenden Meye,Ga naar margenoot+Ga naar voetnoot19 20also velt onse Here met sinre edelre gracien in die edeleGa naar voetnoot20 21sele, ende dan wert die sele ende therte ende alle dogeden 22erquect ende bloyende ende vrogt brengende van dinGa naar voetnoot22 23lifliken himelschen dowe, regte also alse die edele roseGa naar voetnoot23 24ontpluct ende bluyet van din suten Meyschen dowe. AyGa naar voetnoot24 25liue sele ende reine columbe, ontfanc liflike desen himelschenGa naar voetnoot25 26dou! Bereit v met dogentliken vlite dat gi metGa naar voetnoot26 27minliker begerden Gode ontfaet in den komenisse, endeGa naar voetnoot27 | |
[pagina 420]
| |
1vlit, v dis dat gi met allen werken also gesirt siet dat giGa naar margenoot+ 2dese genade behaut die gi ontfaet in desen komenisse.Ga naar voetnoot2 3Terde es dat gi mercken sult, wie gi den himmelschenGa naar voetnoot3 4Coninc ontfaen sult. Gi sultene ontfaen also alse hi ont-5fangen wart in Palmdage te Jerusalem. Dar worden heme 6geboden drirehande eren: also sul||di duen. Sulke lideGa naar margenoot+Ga naar voetnoot6 7treeden hare cledere vt ende spreitdense in den wech daer 8hi riden soude, ende wouden dat hi drop ride; sulkeGa naar voetnoot8 9namen blumen, gras ende telgere ende worpense oec opGa naar voetnoot9 10den wech; sulke sungen ihegen heme enen nuwen sanc. 11Aldus sal een igelic mensche onsen Here ontfnen. GiGa naar voetnoot11, 15, 18, 21Ga naar voetnoot11 12sult ten irsten v eledere ut duen, dat sin sunden endeGa naar voetnoot12 13ondogede ende wat quader ende sontliker seden an v es, die 14suldi van v werpen ende sult v cleden met nuwen clederen. 15Drirehande cledere sal der mensche ane duen: hi sal 16heme cleden met roden samite ende met witten ende 17met violetvarwen. Bi din roden samit verstawi die gotlikeGa naar voetnoot17 18minne, dar engeen mensche nit guts sonder en mag duen 19nog dat Gode behachlike sie. Dar ombe hebwi dis cleets 20noet sent wi Gode nit sien en mogen win sinten in derGa naar voetnoot20 21gotliker minnen. Nu eest metten mensche die minnen wiltGa naar voetnoot21 22alse metten vogele die || vligen wilt. Der uogel die vligenGa naar margenoot+ 23wilt, sin-heme sin vlogele verbonden, son can hi geuligen 24nit. Also est met vel liden, die bewilen hebben enen 25guden wille Gode te minne, mar hen es therte ende hare 26begeringen also verbonden met ertschen kommere dasse 27des guden willen onlange mester sin. 28Dander cleet dats der witte samit. Dar bi verstawi 29kuscheit van liggame ende van herten. Dats een cleet dat 30Gode behachlike es ende sere mint. 31Terde samit dats van violvarwen. Darbi verstawi oet-Ga naar voetnoot31 32mudecheit in allen werken ende in allen gedechten, darGa naar voetnoot32 | |
[pagina 421]
| |
1oetmudecheit ene doget in es die Gode van himelrike opGa naar margenoot+ 2ertrike treede. Oetmudecheit es ene dogt dar Got op roest: 3mettin cleede sal sich een igelic mensche cleden die wiltGa naar voetnoot3Ga naar voetnoot3, 10, 11, 16, 18, 21, 26, 31, 35 4dat Got in heme raste.Ga naar voetnoot4 5Dander dat gi dun sult ihegen die komeninge des groten 6Conincs, dats gi sult blumen ende || gras ende telgere vanGa naar margenoot+Ga naar voetnoot6 7oliuen breken ende sultse spre[e]iden in den wech iegenGa naar voetnoot7 8heme. 9Vir denc sin ane den blumen, dar ane sal der gestelikeGa naar voetnoot9 10mensche den blumen gelic wesen. Dirste es dat die blumen 11eersamlike wassen: also sal der geestelike mensche 12eersamlike wassen in dogeden, ende also dogentlike dat 13hem liuer sal wesen dat sine dogede ende sine sutecheit 14niman en wete dant iman wiste. 15Dander es dat die blumen guden roke hebben. Eens 16gestelikes menschen leuen sal also reine ende also tomelic 17wesen dat guden roke sal geuen vor Gode, vor den engelenGa naar voetnoot17 18ende vor al thimelsche heer, ende oec vore alle menschen,Ga naar voetnoot18 19alsoe dassis gebetert werden. 20Terde es dat die blumen lustelic sin an te sinne. Also 21sal der gestelic mensche lustelic sin an te sinne, an wor-22den ende an werken, ane guden exsemplen en in guden 23seden ende in heilgen leuene van dogden, also dat een 24igelic || dinne siet, sins luste ende gebetert werde.Ga naar margenoot+ 25Tfirde es dat die blumen segte sin te handelne. Also 26sal oec der gestelic mensche wesen: hi sal segte ende oet-Ga naar voetnoot26 27mudeg wesen, ende nemelike in capitelen, als min dur 28ane gript met scarpen ende met berespliken worden. Ende 29wie onwerdelike datten iman ane gript dar ogt anders 30war, so sal hi altoes segtelike ende met suten worden 31antwerden. Ende sal der gestelike mensche naturen na 32den edelen, segten blumen ende nit na den dornen. Want 33der dorne nature es, wie segtelike dasse iman ane tast, 34si steken altoes weder. Dese nature en sal der gestelic 35mensche nit hebben, mar hi sal naturen na den edelen 36blumen: wie hardelike ende wie wredelike datten imanGa naar voetnoot36 37ane gript, hi sal altoes liflike ende sutelike met oetmu- | |
[pagina 422]
| |
1degen worden antwerden ende geureet van herten bliuen,Ga naar margenoot+ 2ende sal gedencken dir Blumen die van himel||rike inGa naar margenoot+ 3ertrike quam. Dat was onse Here Ihesus Cristus, die edele 4blume, die segte ende weec was van alre oetmudecheide. 5Dir Blumen sal een igelic mensche na volgen ende sal inGa naar voetnoot5, 8 6sinre geselscap leuen dogentlike, also dat een igelic dinne 7siet, sins gebetert werde. Vel lide wouden wale got sin 8met Gode in der glorien, mar luttel gut lide willen men-9sche werden met heme in der tribulatien ende in den 10vernoye dar hi mensche binnen was. Een gestelic mensche 11sal altoes begeren den lifsten wille ons Heren ende sin 12leuen sal wesen gelic eenre latternen die den weg verlichten 13sal iegen himelrike; sin ordene sal een spigel sin dar sig 14een igelic mensche in besin sal; ende sal een boegartGa naar voetnoot14 15wesen dar alrehande blumen in wassen sulen. Dar sal in 16wassen die lylie van geheelre kuscheit, die rose der ber-Ga naar voetnoot16Ga naar voetnoot16 17nenden minnen, die viole der oetmudecheit. Siet, dit sien 18die blumen || die gi breken ende spreiden sult ihegen dinGa naar margenoot+Ga naar voetnoot18 19hogen Coninc.Ga naar voetnoot19 20Tgras dat gi spreden sult, dat sal wesen stedege endeGa naar voetnoot20 21sute begeringe[n] na der himelscher sutecheit. 22Die telgere van oliuen dats dat gi altoes minlike endeGa naar voetnoot22 23sutelike tesamen sult wandelen, ende der een den anderen 24gut bilde ende gude exsemple geuen ende teken van 25minnen ende van bruderliker caritatem; ende alse derGa naar voetnoot25 26een bedrueft es, dat sal heme der ander af leggen metGa naar voetnoot26 27suten ende met segten worden. Aldus spreitdi vor onsen 28Here die telgere van den oliueboeme, alse gi heme aldusGa naar voetnoot28 29sin dinere ende sine minnere troest ende in vreden set. 30Ten derden male suldi desen Coninc ontfaen met nuwen 31loue, also alse hi ontfangen wart en Palmdage te Jerusa-32lem. Dese nuwe lof es dat gine louen sult met sengene 33ende met lesene ende met bedene, ende sult dat alle dage 34also vlitelike ende also vrolike duen datter Got geloeft af | |
[pagina 423]
| |
1werde, || ende sin lof sal ane uwen herten also sute sinGa naar margenoot+ 2dat uwen herten ende uwer selen ene uroude ende ene 3bliscap sie, ende sal v tallen tiden nuwe sin. Ay selegeGa naar voetnoot3 4sele, loft uwen minliken Sceppere ende laet v gedencken 5der menger genaden die v van heme comen es ende nog 6comen sal, ende loeftene altoes. Gode louen ende Gode 7dinen ende geheel te leuen in Gode, dats dedelste leuen 8dat je gewart. Ay edele sele, loft Gode met herten ende 9met monde, loftene van al ore cragt! Dar v an den lof 10gebrict ende nit tevollen gelouen en cont na sinre wer-11decheit ende na der begerden ore selen, dar beueltene din 12bernenden seraphinen vor v te louene, ende bit hen ende 13al den himelscen here met herteliker begerden dasse dinGa naar voetnoot13 14edelen Got, die har coninc ende har here es, vor v louen, 15ende heme vor v bidden dat gi schire ter geselscap comen 16muet, dar gine altoes mogt louen met allen himelscen 17dogeden ende dar gi v erbli||den sult in sin gotlike anscin,Ga naar margenoot+Ga naar voetnoot17 18mettengenen di te derre bliscap behoren, dar dusent inerGa naar voetnoot18 19sin alse een dach die vergangen es. 20Dar helpe ons der Coninc der Dogter van Syon kurte-21like. Amen. |
|