Limburgsche sermoenen

Regelnummers proza verbergen

10XXII. Dets wie sich got gelict eenre blumen.

11‘Refloruit caro mea etc.’ Aldus sprict onse Here^{11, 12} 12dor Dauits mont: ‘Min vlesch es weder gebloit.’ Nu suldi¹² 13mercken dat sig onse Here gelict eenre blumen, ende di e 14blume heft ses bladere. Derre bladere sulwi mercken drie 15ane sinre mensheit ende drie ane sinre gotheit.

16Ane sinre mensheit was oetmudecheit, kuscheit 17ende gehorsamheit. Onse Here Jhesus Cristus was der 18oetmudechste mensche die ie geboren wart: hi was also^{18, 19, 2118} 19sere versmact dat noit mensche op ertrike so versmaet¹⁹ 20en wart.

21Hi was oec der kuste mensche die je geboren wart ogte 22emmer geboren sal werden. Sin wort, || sin werc, sin⁺²² 23gelaet, sin wandelinge ende alle sin leuen was also reine 24ende also kusch alst van regte wesen soude, want hi es 25een beginsel alre kuscheit.²⁵

26Hi was oec gehorsam sinen Vadere totter doet, want 27gehorsamheit banden ane een cruce ende schiet sine edele

11, 12 Ps. 28, 7.

12 Dauits. hs.: dd'. Vgl. dauits H. 137c.

18, 19, 21 M̄.

18 vlg. also sere v'smaet. S.-G. 108a: also uirsmahit.

19 so v'smaet. S.-G.: so armis.

+ f. 110b.

22 vlg. sin gelaet sin wandelinge. S.-G.: unde sine gebaerde.

25 beginsel. S.-G.: vrsprunck.

[p. 407]

1sele van sinen lighame, ende stunt an den cruce also⁺ 2iamerlike dat sinre liuer Muder hare herte tebreken mogte. 3Ende duese also iamerlike stunt bi heme ende also herte-³ 4like sere weinde - want muderlike herte es harde morwe, 5ende si sagene in groter noet - due sprac hi te hare: 6‘Sech, liue muder, war din kint staet!’ Dat was also⁶ 7vele gesproken: ‘Sech, liue muder, wie ic stael Mi sin 8min vute ant cruce genegelt met also scarpen nagelen dat 9ic di niet ter herbergen geleiden en can; min hande sin 10mi genegelt; ic en can di din oegen niet gedrogen; min 11bluet es mi ontfloten van minen herten: in can gespre||ken⁺ 12nog en can di nit getroesten!’ Ende due sprac hi te S.¹² 13Johanne Ewangeliste, die bi heme stunt: ‘Ecce mater^{13, 14, 1513} 14tua!’ Dat was als vele gesproken: ‘Sech, Johannes, jc 15beuele di minre liuer Muder! Muder, ic beuele di Johanne,¹⁵ 16minen liuen iungere, tenen sone!’ Dat was een cranc 17wessel: hi gaf den knegt omb den here. Owi, nu merct,¹⁷¹⁷ 18muderlic herte, ende pruft wie herteliken wee Marien, 19sinre muder, was due si hare kint so iamerlike sag staen¹⁹ 20ant eruce ende si den iungere muste nemen vor den 21meester. Siet of Jhesus gehorsam was, want dreuene in²¹ 22sinre doet ant cruce.

23Aldus hebdi gehort wie onse Here Jhesus Cristus drie 24blumen hadde ane sinre mensheit. Nu suldi oec drie 25mercken an sinre hoger gotheit: dats gewaut, schoen-²⁵ 26heit ende ewecheit.

27Sin grote gewaut mogdi mereken ane menger creiaturen. 28Merct dat hi geweldeg es himels ende erden ende al dis 29dat ie gewart ende oec dis noit || en wart ende al dis dat⁺²⁹ 30emmer werden sal: sin gewaut en can niman voltellen.³⁰

+ f. 110b.

3 due se. Laatste e uit i (cop.).

6 Joh. 19, 26 (verkeerd toegepast).

+ f. 110c.

12 vlgg. Joh. 19, 27.

13, 14, 15 jo. De dat. acc. Johanne komt in de Serm. niet voor; altijd: jo.

13 ewl'. De dat. sg. van dit woord komt in de Serm. niet voluit voor.

15 di (bis). S.-G. 108b: dir.

17 kuegt. hs.: here. - here. hs.: knegt. k uit h (cop.)?

17 vlg. merct muderlic herte. Waarschijnlijk herten te lezen. S.-G.: merkint |108c| muotirlichiv hercen. Of hield de vertaler den vok. hercen voor een acc.?

19 iamerlike. S.-G. 108c: angisliche.

21 vlg. Siet - cruce. Na want rat. van 2 of 3 letters (si en halve n? cop.?). S.-G.: Nu merchint wie den hohin werdin got div gehorsami traip an den tot dez criuces. want = wantet: daar het (ul. dat hij gehoorzaam was) hem in den kruisdood joeg. Men zou verwachten: want sine gehorsamheit dreuene enz.

25 hog' gotheit. 1e h en go naar 't schijnt uit iets anders.

+ f. 110d.

29 en̄ oec - wart. S.-G.: vnde ioch dez niht enwart.

30 voltellen. S.-G.: uollerechin.

[p. 408]

1Met enen worde macde hi himel ende erde ende alle denc⁺ 2ende alle creiaturen, ende es nog al in sinre gewaut besloten.

3Dits die blume van sinre gewaut; nů merct die van 4sinre schonheit. Van sinre scoenheit es bouen mate te⁴ 5sprekene, ende es onseggelike, want sin schonheit es 6ongelic eneger schonheit die mi geuisiren ean, ende alle 7schonheit es ene donkelheit iegen sin schonheit. Nu hort 8een gelickenisse, geft een wis man. Hi sprict: ‘Die name 9al dat je wart ende emmer werden sal, beide hout ende 10stene, blumen, gras ende al dat bernen mag, ende van 11al din een vier maeede, dat worde een harde groet ligt, 12ende die dan ene kertce name ende ontfencketse ende hiltse 13jhegen dat groet vier - regte’, sprict hi, ‘alse die kertce 14ware jhegen dat vier, also ongelic es alle die schonheit in¹⁴ 15himelrike || ende in ertrike ihegen die schonheit die ane⁺¹⁵ 16Gode es’.

17Dits die blume sinre schonheit; nu suldi mercken sin 18gotlike ewecheit. Dat eweg es, dats sonder ende: also 19suldi weten dat die gotlike ewecheit sonder ende es ende 20oec sonder beginsel: hi was altoes ende hi es altoes ende 21hi sal altoes wesen.

22Siet, dits die blume van sinre ewecheit, ende aldus es²² 23Got weder gebloyt. Nu sulwi heme bidden dat hi ons 24bloyende ende groiende make ende ewelike te bliuene 25met sinre ewecheit. Amen.

+ f. 110d.

4 vlgg. Van - donkelheit. S.-G.: sin schovni div ist ummaezsich zesprechinne. vnde untaillich (l.: unzallich) zerechinenne. alre creature schouheit ist rehte als ain vinstiri.

14 ongelic. Ontbr. te recht in S.-G. 108d.

+ f. 111a.

15 ihegen. S.-G.: widir.

22 vlgg. Siet - Amen. Ontbr. S.-G. - XXIII (hs.: XXII). Ontbr. in S.G., Z., A. (?), W. (?) en N. (?).