Limburgsche sermoenen
(1895)–Anoniem Limburgse sermoenen– Auteursrecht onbekend
Regelnummers proza verbergen
| |
26XXIII. Dit sprict van vir vrouden derGa naar voetnoot26 27guder selen.28‘Jnebriabuntur.’ Dese wort sprict der Prophete, endeGa naar voetnoot28, 29 29spreken die wort aldus: ‘Gi sult drenken ende sult dron-30ken werden in ons Heren hus.’ Hir mede geft hi ons te 31verstane vier vrouden die die sele ontfaet alse dronkenGa naar voetnoot31 32wert van der edelre Gotheit. | |
[pagina 409]
| |
1Dirste vroude es dasse vri es ende van hogen mude, endeGa naar margenoot+ 2van also hogen mude datter min||ster selen donct die inGa naar margenoot+ 3himelrike es, dat onse Here sinre liuer Muder ende der 4hoger engele ende alle dis in himelrike es, vergeten 5hebbe, sonder hare allene. Dis dunct eenre igeliker selen: 6also hogs muts sinse alle die in himelrike sin. Siet ogse 7iet dronken sin van den gecruetden wine! Der Prophete 8hi sprict: ‘Die himele ende die berge sulen sig vrouwen 9jhegen ons.’ Dats also: ‘Die hoge engele ende die nedere 10engele ende alle die heilgen, al die selen erbliden sig in 11derre dronkenheit.’ 12Dar af sprict Her Dauid: ‘Jherusalem sal betimmertGa naar voetnoot12 13werden alse ene stat.’ Ende dat hi sprict, si sal betim-14mert werden, dar bi geft hi te merkene eendregtegheit; 15ende dat hi sprict een stat, dar bi verstawi enen wille 16dise alle hebben in Gode die in himelrike sin. 17Dar af sprict der prophete Abacuc: ‘Min gebeinte muteGa naar voetnoot17 18vulen ende verswenden ende een borne van wormen mute 19onder mi ontspren|gen, dat ic roste ane din dage derGa naar margenoot+ 20bedrufden ende ic op vare tonsen begorden wolke.’ En-Ga naar voetnoot20 21trowen, hi kande wale dat die geselscap vrolike es in 22himelrike: dar ombe begerde hi dat heme dat geschide, 23op dat hi ter geselscap comen mogte. Hi kande oec wale 24datter niman tue comen en mag sonder grote arbeit: dar 25ombe bat hi heme seluer der arbeit, op dat hi ter gesel-26scap quame; want hi wiste wale dar soude hi alre arbeitGa naar voetnoot26 27vergeten. 28Dander vroude es dat die sele scone wert in himelrike. 29Dar af lest mi in der Screft dat eens igelics menschenGa naar voetnoot29 30lighame die behauden blift, also schone wert na denGa naar voetnoot30, 26? 29 31iunesten dage, seuenvaut schonre dan die sonne. Ende 32spreken die wise mestere dat die schonheit van denGa naar voetnoot32 33lighame sie jhegen die schonheit der selen regte alse een 34clene scepken jhegen al die werelt, ende wert der lighameGa naar voetnoot34 | |
[pagina 410]
| |
1dog souenvout schonre dan die sonne werden sal na denGa naar margenoot+Ga naar voetnoot1 2|| juncsten dage. Dar af sprict S. Augustin aldus: ‘DieGa naar margenoot+Ga naar voetnoot2 3schonheit die der lighame ontfeet na den opperstendenisse, 4dans anders nit dan een oueruloet van der selen.’ WantGa naar voetnoot4 5der selen schonheit wert so ouer groet dassise onthauden 6en can; want si es des kyperen wins ende des roden wins 7ende des gecruddes wins so sact dasse ouer uliet, ende 8din oueruloet ontfeet der lighame ende hefter af so groteGa naar voetnoot8 9schonheit dat mi dar ane wale merken mag datter selen 10schonheit vtermaten groet es jhegen allen creiaturen, sent 11die schonheit van den lighame so clene es jhegen har 12schonheit. Want die sele sal schinen dor den lighame alse 13een schone ligt dor eenre lanterne. 14Die derde vroude die di sele ontfeet alse dronken wertGa naar voetnoot14 15in himelrike, dats ene ewelike vroude, ende es die vroude 16so claer dasse nemmermeer bedruft en wert. Want ene 17igelike sele erurout hare der anderre vrouden gelic der 18hars selfs, || want eenre igeliker selen doenct hars selfsGa naar margenoot+Ga naar voetnoot18 19vroude so groet wesen dat die nederste nit wesen en woude 20in der ouerster stat. 21Die virde vroude die di sele ontfeet in derre dronken-22scap, dats dasse wert van milden můde. Dar af sprict 23Dauid: ‘Adimpletus est venter eorum: alse sat sin,Ga naar voetnoot23Ga naar voetnoot23, 30 24so deilense ombe sich.’ Ende ware daer iman dis bedoerfte,Ga naar voetnoot24 25din deildense har vroude. Nu en es dar niman dis bedorue,Ga naar voetnoot25 26ende trect nogtan ene igelike sele hare vroude vter anderre, 27ende en behelt dandere te men nit. Wie trect dene har 28uroude uter anderre? - Dat duse aldus. Alle die uroude 29die die selen hebben, die hebbense ute Gode, din leuent-30gen borne. Ende alse ouer din leuentgen borne sitten ende 31hare bliscap dar hebben, so siet ene igelike sele der | |
[pagina 411]
| |
1anderre vroude in Gode ende hare gut leuen ende hareGa naar margenoot+ 2dogede darse mede te himelrike quam, ende van dirGa naar voetnoot2 3vrouden erblitse hare gelic alse van der hars selfs. Ende 4also trect ene ige||like sele uter anderre har uroude, endeGa naar margenoot+ 5en blift der anderre nit te men. 6Bidwi onsen Here dat hi ons geue te derre bliscap 7kortelike te comene, ende wi dronken muten werden met-Ga naar voetnoot7 8ten selegen die dar ewelike drenken ende drenken sulen.Ga naar voetnoot8 9Amen. |
|