Limburgsche sermoenen

Regelnummers proza verbergen

[p. 177]

[De Limburgsche sermoenen]

1Hir vint mi alle de sermone van⁺ 2den bueke.^{1, 2}

3I. Et uos similes hominibus. Dets wie degene sulen³ 4duen die hars heren beiden, die geuaren es ter brulogt; 5ende es een gut sermoen ende een cort.

6II. Erunt signa. Dets van der sonnen ende van den⁶ 7mane ende van haren teken, ende es een beter sermoen 8ende een corter.

9III. Stephanus autem. Dets van gesteliken ende van⁹ 10gordenirden leuene, ende es een orberlic sermoen ende een 11lanc.

12IIII. Elegit eam Deus et preelegit eam. Dets wie¹² 13der mensche bekennen mach of hi verkoren es, ende es een^{13, 16} 14guet sermoen ende te moten lanc. 15V. Scio hominem in Cristo. Dets van S. Paulus,¹⁵ 16wie hi getrect wart, ende wie een geestelic mensche noch 17getrect sal werden van Gode; ende es een gestelic sermoen 18ende te moten lanc.

19VI. Et in habitatione sancta coram ipso ministraui.¹⁹ 20Dets van onser Vrouwen, wiese dinde vor Gode; 21ende es een gut sermoen ende te moten lanc.

22VII. Transite ad me omnes, et cetera. Hir bid ons²² 23onse Vrouwe dat wi te hare comen.

+ f. 1 r.

1, 2 Geheel in roode letters. Daarboven nog: Hic incipiunt sermones......... (vier onleesbare woorden) rec., later weêr doorgekrast.

3 I. f. 3a-6c.

6 II. f. 6c-10b.

9 III. f 10b-16d. - (2e) van. Door gaten in 't hs. bijna verdwenen.

12 IIII. f. 16d-22a.

13, 16 mensche. hs.: M̄.

15 V. f. 22a-26c. - S. hs.: s., dat zoowel sent als sente kan beteekenen. - Paulus. hs.: pl.'

19 VI. f. 26c-29c. - ipso ministraui. hs.: i.m.

22 VII. hs.: ontbr. 22 vlg. Transite tot comen staat met verwijzingsteeken onder aan de bladzijde (zie Inleid., blz. I). - f. 29d-31c.

[p. 178]

1VIII. Plantauerat autem Dominus paradisum.⁺¹ 2Dets van onser Vrouwen, wiese Got macde; ende es een 3gut sermoen ende een cort.

4IX. Hec mando vobis ut diligatis inuicem. Dets⁴ 5van den apostelen, ende es een gut sermoen van minnen 6ende een lanc.

7X. Uidi angelum stantem. Dese sermoen compt regte⁷ 8op Alre Heilgen Dach ende sprict vele van gemeinen leuene, 9ende es te moten lanc. 10XI. Ivstum deduxit Dominus. Dets wie Got den¹⁰ 11regten mensche leit den regten wech, ende es harde gude¹¹ 12leringe ende een harde lanc sermoen.

13XII. Hec est uoluntas Dei. Dets van der heilecheit,¹³ 14dat Gots wille es dat wi heilech sin; ende es || een orberlic¹⁴ 15sermoen ende te moten lanc.⁺

16XIII. Illa autem que sursum est, Jherusalem.¹⁶ 17Dets van der himelscher Jherusalem, ende betekent gestelic 18leuen; ende es een harde gut sermoen ende een harde lanc.

19XIIII. Missus est Gabriel angelus. Dets van onser¹⁹ 20Vrouwen ende sprict van seuen sonderliken doegden darse 21in geloeft es; ende es een guet sermoen ende te moten lanc.

22XV. Uidentibus illis eleuatus est. Dets een gestelic²² 23sermoen ende een orberlic ende een lanc.

24XVI. Uerbum Cristi habitet. Det sprict van den²⁴ 25worde ons Heren, wie dat wonen sal in smenschen herte; 26ende es een gut sermoen ende te moten lanc.

27XVII. Dominus narrabit in scripturis populorum.²⁷ 28Det sprict van agt lessen die ons Jhesus Cristus screef in 29sinen buke sins leuens, ende es een gut sermoen ende te 30moten lanc.

31XVIII. Petre, amas me? Dets van virehande bekennissen,³¹ 32wie mi Gode bekennen sal, ende elc bekennisse heft 33sin minne; ende es een harde gut sermoen ende een cort.

34XIX. Beniamyn amantissimus Domini. Dets van³⁴

+ f. 1 r.

1 VIII. hs.: VII. Verderop is stilzwijgend VIII in IX, IX in X veranderd, enz. - f. 31c-35d. - pa. met een streep door den staart der p.

4 IX. f. 35d-42d. - inuicem. hs.: in.

7 X. f. 42d-48a.

10 XI. f. 48a-58b.

11 II. mensche. hs.: M̄.

13 XII. f. 58b-63b.

14 es. Later bijgevoegd (cop.).

+ f. 1 v.

16 XIII. f. 63b-72c. - est. Boven doorgehaald sunt (cop.).

19 XIIII. f. 72c-77d.

22 XV. f. 77d-86a. - us e bijna weg door gaten.

24 XVI. f. 86a-91a.

27 XVII. f. 91a-95c.

31 XVIII. f. 95c-99d.

34 XIX. f. 99d-103c.

[p. 179]

1Sente Pauwels bekeringen, ende es een harde gut sermoen⁺ 2ende een cort.

3XX. Min vant in allen landen. Dets van heren Jobs drin³ 4dogteren ende betekent drirehande lide van gesteliken leuene, 5ende es gude leringe ende cort.

6XXI. Ego quasi uitis fructificauj. Dets van onser⁶ 7Vrouwen ende gelict hare eenre wingartreuen, ende es een 8gut sermoen ende een cort.

9XXII. Refloruit caro mea. Hir gelict sich onse Here⁹ 10eenre blumen van ses bladeren; ende es cort.¹⁰

11XXIII. Inebriabuntur. Det sprict van vir vrouden die¹¹ 12di sele ontfeet alse dronken wert van der Gotheit, ende es 13alecort.

14|| XXIIII. Qverite Dominum, et uiuit anima uestra.⁺¹⁴ 15Dets wie mi Gode suken sal ende war min venden sal ende 16wie min hauden sal; ende es gut ende orberlic ende alecort.

17XXV. Qvam pulchra tabernacula tua, Jacob! Det¹⁷ 18sprict van twerehande geesteliken leuene, ende es alecort.

19XXVI. Dicite filie Syon. Det sprict van der dogter¹⁹ 20van Syon, dats van der heilger selen, ende van haren 21coninge, wie dat hi compt; ende es gestelic ende cort.²¹

22XXVII. Manete in me, et ego in vobis. Dets wie²² 23dat wi in Gode bliuen ende Got in ons; ende es gut 24ende cort.

25XXVIII. Uiri Galylei. Det sprict van twelf dogden²⁵ 26die ane Gode sin, ende es een gut sermoen ende een cort.

27XXIX. Domine, quis habitabit? Det berigt ons wie²⁷ 28met Gode wonen sal in sinen palais, ende es alecort.

29XXX. Dit sprict van teen namen die ane Gode sin, ende²⁹ 30es alecort.

31XXXI. Dixi: ‘Ascendam in palmam.’ Dets der palmboem,³¹ 32ende es der beste sermoen van den buke ende harde 33lanc.

34XXXII. Uerbum caro factum est. Det sprict van³⁴

+ f. 1 v.

3 XX. f. 103c-107a. - drin. hs.: .III.

6 XXI. f. 107a-110a.

9 XXII. f. 110a-111a.

10 ses. hs.: .VI.

11 XXIII. f. 111a-112b. - vir hs.: .III.

+ f. 2 r.

14 XXIIII. f. 112b-114b.

17 XXV. f. 114b-116a.

19 XXVI. f. 116a-118b.

21 coninge. hs. c̄.

22 XXVII. f. 118b-119d.

25 XXVIII. f. 119d-123c. - twelf. hs.: .XII.

27 XXIX. f. 123c-125a.

29 XXX. f. 125a-125d. - teen. hs.: .X.

31 XXXI. f. 125d-136b.

34 XXXII. f. 136b-141a.

[p. 180]

1agt saken dar Got mensche ombe wart, ende es een gut⁺¹ 2ende een orberlic sermoen ende te moten lanc.

3XXXIII. Sent Gregorius sprict. Det sprict van vif saken³ 4dar mi ombe ten cruce gaen sal, ende es orberlike ende cort.

5XXXIIII. Niman en nempt min sele. Det sprict van vif⁵ 6saken dar onse Here Jhesus Cristus ombe gemartelt woude 7werden an den cruce, ende es een gut sermoen ende een lanc.

8XXXV. Qvem queritis? Det sprict van der groetheit 9ende van der vreislicheit der martelen ons Heren Ihesu⁹ 10Cristi, ende es een gut sermoen ende te moten lanc.

11XXXVI. Si bonum est. Det sprict van der groter min-12nen die ons onse Here Jhesus Cristus toende op ertrike, ende¹² 13es een || gut sermoen ende een cort.⁺

14XXXVII. Hely, Hely! Det sprict van der groeter pinen 15die onse Here Jhesus Cristus doegde an den cruce, ende es¹⁵ 16een gut sermoen ende te moten lanc.

17XXXVIII. O vos omnes. Det sprict van der groeter 18martelen ende van der groeter pinen die onse Here Jhesus¹⁸ 19Cristus doegde an den cruce, ende es een harde gut ser-20moen ende te moten lanc.

21XXXIX. Got hi mut ons allen gruten. Dets dbuec van 22den boegarde, ende es een harde geestelic sermoen ende²² 23een cort. 24XL. Mi lest in Apocalipsi. Det sin de twelf vrogte, ende 25es een orberlic sermoen als de brudere onsen Here suln ont-²⁵ 26faen, ende es lanc.

27XLI. Die hoeger ende vrier minnen plegen wilt. Dit 28sprict van negenrehande minnen, ende es een geestelic ser-²⁸ 29moen ende een lanc ende gude leringe.

30XLII. Seuen maniren sin van minnen. Det sprict van 31seuen maniren van minnen, ende es een harde geestelic ser-³¹ 32moen ende te moten lanc.³²

33XLIII. Ay sute joncfrouwen van Jherusalem! Dets dbuec 34van den winkelre, ende es een harde geestelic sermoen ende³⁴ 35een harde lanc.

+ f. 2 r.

1 agt. hs.: VIII. - mensche. hs.: M̄.

3 XXXIII. f. 141a-143b. - vif. hs.: .V.

5 XXXIIII. f. 143b-151d.

9 XXXV. f. 151d-157d.

12 XXXVI. f. 157d-161c.

+ f. 2v

15 XXXVII. f. 161c-167b.

18 XXXVIII. f. 167b-172c.

22 XXXIX. f. 172c-177a.

25 XL. f. 177a-183a - twelf. hs.: .XII.

28 XLI. f. 183a-190c.

31 XLII. f. 190c-197b.

32 seuen. hs.: VII.

34 XLIII. f. 197b-207a.

[p. 181]

1XLIIII. Geloeft sie die gude Got in alle sinen dogden.⁺¹ 2Dets heren Selpharts regele, ende es harde gude leringe ende 3 een lanc sermoen.

4XLV. Anima mea liquefacta est. Det sprict van der⁴ 5selen, ende es een geestelic sermoen ende te moten lanc.

6XLVI. Ortus conclusus est. Dets van onser Vrouwen,⁶ 7wie dasse een besloten boegart es ende een besigelt borne; 8ende es een gut sermoen.

9XLVII. Confortaminj in Domino, et cetera. Hir⁹ 10leert ons S. Paulus striden.

+ f. 2v.

1 XLIIII. f. 207a-217a.

4 XLV. f. 217a-222c.

6 XLVI. f. 222c-228b.

9 XLVII. f. 228b-231a. - De laatste preek (231b-232d) wordt in de inhoudsopgave niet genoemd (Inl., blz. 1).